Nog een feestje

Schreef ik afgelopen dinsdag dat het niet ophoudt, doen we vandaag gewoon nog een feestje. EIN-DE-LIJK was het tijd voor het kinderfeestje van dochterlief. December is namelijk niet de beste maand om een kinderfeestje te houden en voor je het door hebt, is het alweer maart. Het feest werd, net als vorig jaar, gevierd met vriendinnetje F. Zij precies een dag jonger dan dochterlief. Alle meisjes uit de klas en nog twee dierbare vriendinnetjes deelden in de feestvreugde.

We begonnen bij F. thuis met limonade met wat lekkers. Daarna volgde een spelletje om de cadeaus te geven. De dametjes werden vreselijk verwend met mooie tekenboeken. Eén om huizen in te richten, één om tattoos te ontwerpen, één om galakleding te ontwerpen en voor dochterlief een breiboek, terwijl F. een ander boek kreeg. Daarnaast een vetcoole sjaal, een gave sleutelhanger, een lief lampje, een knutseldoos en nog een paar dingen die ik nu vergeet.



Na het uitpakken van de cadeaus was het tijd voor pizza. Ieder meisje kreeg een stuk pizzadeeg, dat naar eigen inzicht belegd kon worden. Tomatensaus, ham, salami, mozarella, ananas en geraspte kaas vonden hun weg naar de pizza. In de tijd dat de pizza's warm werden, deden we Pictionary, gevolgd door een kwis na het eten. Toen alle magen gevuld waren en de winnaar bekend was, stapten we in de auto voor het afsluitende deel van het feestje. Maar voor het vertrek maakten we eerst een groepsfoto!!!



Natuurlijk wilden de dames weten wat er met die groepsfoto zou gebeuren en of ze er allemaal één zouden krijgen. Nou dit was zeker het geval, want we gingen een fotolijstje decopatchen. Ofwel een fotolijstje versieren met speciaal papier. Al snel waren alle dametjes zeer geconcentreerd bezig om toch maar het allermooiste lijstje te maken. En nadat het papier was aangebracht en gedroogd, werd het lijstje verder versierd. Ik vond het fantastisch om te zien hoe verschillend de meiden dat versieren deden. De één deed alles symetrich, de ander plakte het één en ander in groepjes en weer ander wist niet waar en hoe te beginnen.



Uiteindelijk waren alle meiden tevreden over het resultaat. En toen mochten de jarige Jetjes nog iets moois uitzoeken uit de collectie van JennCollier. Alle dames stonden te kwijlen en gaven goede raad. "O, die is mooi!!!" "Nee, je moet die nemen." "O, waarom ben ik nu niet jarig, ik vind die ketting zo mooi!!!" "Nee, nee, ik zou die ring nemen." "Mag ik nu zelf even kijken, ik kan niet eens zien waaruit ik kan kiezen." Na lang wikken en wegen vonden de jarige Jetjes ieder het allermooiste cadeau.

Met de lijstjes in de hand. stapten de dametjes weer in de auto. Ze werden netjes thuisgebracht en om klokslag 9 waren we weer thuis. Met een moe, maar zo vreselijk gelukkig meisje. "Mam, maandag mag ik de foto's uitdelen op school, toch?" "Ja, meis, maar nu slapen, want morgen moet er weer gehockeyd worden. Trusten."