Al enige tijd geleden ontstond het plan om een Zweden-reünie te houden, of misschien wel een Fjällräven-reünie. Tijdens de FRC's in Denemarken en Zweden heb ik zoveel leuke, mooie mensen leren kennen en Hilly, die ook al eens FRC Duitsland en meerdere keren FRC Denemarken liep nog meer, dat het ons wel leuk leek om een Nederlands FRC-onderonsje te organiseren. Gelukkig stonden we daarin niet alleen en dus ging ik vandaag op pad met Hilly, Piet, Tannetje, José, Thomas en Keano en drie honden, de schatjes Jaga, Bep(pie) en Kyra.
Al eerder meldden we ons aan voor de Heuvelrug Natuur4Daagse en voor vandaag stond de 15 kilometer-route vanuit Veenendaal-West op de planning. Meer kilometers had wel gekund, maar op de 20 kilometer mochten honden niet mee en we wilden vandaag vooral bijpraten, dus 15 kilometer was meer dan genoeg, het ging niet om afstand of prestatie, maar om ontmoeting. Hilly, Piet en ik gingen met de trein, een reis van zo'n twee uur. Omdat we rond 10 uur wilden beginnen, betekende het dat deze eerste Paasdag de wekker toch om kwart over 7 afging, maar dat had ik er graag voor over.
Toen ik richting station reed, kwam er een appje binnen. Ik vermoedde dat dat Hilly was die aangaf waar zij en Piet in de trein zouden zitten en dat bleek bij aankomst op het station helemaal waar te zijn. Ik positioneerde mij dus op de juiste plek op het perron, zodat ik mij gelijk bij hen kon aansluiten.
Zonder problemen bereikten we Veenendaal-West en daar stond de rest van het gezelschap al op ons te wachten. Na de nodige knuffels, hallo's, kennismakingen met de honden en het opzadelen van de rugzakken gingen we op pad. Wat fijn om elkaar weer te zien en wat leuk om herinneringen op te halen aan de fantastische avonturen in Denemarken, Duitsland en Zweden.
Hilly had de vier routes van de 20 kilometer gedigitaliseerd en die gebruikten we om vandaag onze route te bepalen. Met daarnaast de boekjes voor de 15 en 20 kilometer bij de hand moesten we het toch kunnen redden.
We liepen een klein stukje door Veenendaal voor we het bos indoken. Jaga wilde de roedel aanvoeren en liep dus voorop, maar hij keek wel elke keer achterom of de roedel ook wel volgde. In groepjes van verschillende samenstelling liepen we heerlijk kletsend door het bos.
Omdat het vandaag vooral ging om ontmoeten, namen we een uitgebreide pauze, lekker kletsen, wat eten, aandacht voor de honden en natuurlijk de hereniging van David en Snuusmoemrik.
Na deze rust gingen we naar het hoogste punt van deze wandeling, de Elsterberg van 62 meter hoog. Voor we het wisten, waren we boven, toch een iets andere soort berg dan die in Zweden en Denemarken.
Na dit gedenkwaardige moment liepen we weer verder. Wat een prachtige omgeving en wat een prachtig weer. We liepen nog een stuk door het bos en ineens stonden we bij een prachtig uitkijkpunt. Vanaf dit punt ging er een pad dwars over de hei. De hei staat daar zo hoog dat we er op sommige stukken amper bovenuit kwamen. Vlak voor onze voeten stak er een hazelworm over en het lukt me om hem vast te leggen op te foto. Wat een bijzonder dier is zo'n hazelworm toch.
Ach, en omdat het lekker weer was en gezellig en tweede Paasdag en omdat we nog lang niet uitgekletst waren, namen we nog een keer een pauze. José had houten paaseieren meegenomen en die verstopte ze. Omdat Jaga wordt opgeleid als speurhond kreeg hij de opdracht om ze te zoeken. Jaga wist twee van de vier eieren te vinden, toen werd het te warm om in de zon te blijven zoeken, tijd voor rust en water.
Na deze rust was het niet zo ver meer naar het station. Toen we daar aankwamen bleek dat onze trein er met een minuut of tien zou. We namen afscheid en vonden eensgezind dat dit voor herhaling vatbaar is. Nu maar eens zien wanneer, we hebben nog even de tijd om de volgende drie etappes te voltooien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten