Samen met zusje H. liep ik vandaag de 10 kilometer van de kerstwandeling in Ruinen. Lekker op ons dooie gemak bijkletsen, gek doen en genieten. Na de inschrijving op de Brink, volgden we braaf de pijlen. Voor mij veel bekende stukjes, namelijk Drenthepad, voor mijn zusje was alle nieuw.
We dwaalden door de landerijen naar de Anserdennen om vervolgens bij de schaapskooi uit te komen. Bij de schaapskooi was er een stempelpost en, gelukkig voor ons, een toilet. Maar voor we de schaapskooi bereikten gingen we eerst met de Kerstman op de foto. Hij vroeg ons of we ook nog wat lekkers van de kerstman wilden. Ehhh, ja? We kregen beiden een handvol snoepjes. Toen we doorliepen bleek dat we allebei een dubbelzinnig antwoord op die vraag hadden willen geven, maar dat we onafhankelijk van elkaar hadden besloten om ons te gedragen... We trakteerden onszelf ook nog op een beker warme chocolademelk voor we aan de tweede helft begonnen.
Vanuit de schaapskooi ging het naar het bezoekerscentrum, waar we ook weer wat konden drinken, maar dat sloegen we over, we wandelden rustig verder. Al van verre hoorden we de midwinterhoornblazers vanaf de Brink en het geluid werd steeds een beetje harder, we kwamen dus weer steeds dichterbij de finish.
We meldden ons weer keurig af op de Brink, waar we een vaantje kregen. Hoewel Zusjelief liever een medaille had gehad, was dit vaantje ook erg welkom, zo vaak wandelt ze geen tien kilometer. We keken nog even naar de midwinterhoornblazers en toen gingen we weer naar de auto, op naar huis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten