Naar Purper:


JE MOET ZEILEN OP DE WIND VAN VANDAAG. DE WIND VAN GISTEREN HELPT JE NIET VOORUIT, DE WIND VAN MORGEN BLIJFT MISSCHIEN WEL UIT! tekst en uitvoering: PURPER

Ik hou van motto's, hoewel ik niet iemand ben die ze zelf verzint. Liever zoek ik naar bestaande motto's die aansluiten bij mijn (manier van) leven. De tekst van Purper is al sinds jaren mijn handelsmerk, maar sinds ons bezoek aan de musical "Soldaat van Oranje" is daar een tweede motto aan toegevoegd: Morgen is Vandaag! Eigenlijk zeggen beide motto's hetzelfde. Geniet nu, leef nu, doe nu!!! En dat blijf ik proberen!!!!!

zaterdag 14 december 2024

Drenthepad, Veenhuizen-Appelscha

Vandaag was het weer tijd voor een wandeltocht. Na wat over en weer appen besloten Hilly en ik om een etappe van het Drenthepad te gaan lopen. De georganiseerde wandeltochten waren ons te ver weg en deze etappe was een mooie 15 kilometer, dus er zou hoogstwaarschijnlijk ook nog wel tijd overblijven om 's middags een poosje bank te hangen, lekker onder een dekentje.

Omdat het openbaar vervoer tussen Appelscha en Veenhuizen werkelijk onmogelijk is, besloten we het twee-auto-principe toe te passen. En zo stapte Hilly vanmorgen in Appelscha bij mij in de auto om naar Veenhuizen te rijden. In Veenhuizen zette ik de auto op de verder nog lege parkeerplaats van het Gevangenismuseum en na even zoeken wisten we de juiste richting te vinden, op naar Appelscha.
 

 We kwamen al snel langs Maallust en Kaaslust, nu nog gesloten, en besloten dat we daar op de terugweg nog maar even naar binnen moesten om wat lekkers te halen, je moet jezelf tenslotte af en toe flink verwennen....

We liepen een rondje om de Koepelkerk voor we de Hoofdweg overstaken. Gelukkig was het daar nu nog erg rustig, zodat we zonder brokken de overkant bereikten.





Het vervolg van de route ging door het bos. Ondertussen bespraken Hilly en ik de wandelplannen voor 2025, we hebben ieder onze eigen plannen, maar ook een aantal gezamenlijke plannen. Nu maar eens zien wat er allemaal van terecht komt.

Helaas was het te nat om op een van de nieuwe Drenthepadbankjes te gaan zitten, maar wat zijn het mooie stevige bankjes. Er was een punt waar we de bepijling niet helemaal konden volgens, dit punt werd vastgelegd, zodat we die aan de routebeheerder kunnen doorgeven, we zijn en blijven ook routebeheerders van het Drenthepad hè? 😜



Vanuit het bos liepen we het Fochteloërveen op en daar was de wind zeer duidelijk aanwezig, het was dan ook gelijk een paar graden kouder. Ook was het grauw en grijs, maar toch blijft het een prachtig gebied.  Qua nattigheid viel het mee, al is er op dit moment wel een omleiding vanwege de nattigheid en de werkzaamheden.









We namen nog even een kleine eetpauze, waar helaas niet bij gezeten kon worden, het bankje was te nat en de wind te guur om buiten te kunnen pauzeren, het werd dus een staande receptie. Met hernieuwde energie begonnen we aan het laatste stukje, eerst maar weer een stukje bos.





Vanaf Ravenswoud ging het in een lange rechte streep naar Appelscha, lekker op de vlakte in de wind. Gelukkig waren we warm genoeg gekleed voor dit weer. Eenmaal in Applescha bezochten we het Toeristinfopunt om een stempel te scoren. Daarna stapten we in Hilly's auto om weer naar Veenhuizen te rijden.




We maakten inderdaad een tussenstop bij Kaaslust en Maallust. Bij Maallust bezocht ik het toilet, wat een prachtig toilet hebben ze daar....


We stapten weer in de auto en reden naar de parkeerplaats waar mijn auto stond te wachten. We kletsten nog even en toen stapte ik in de auto om naar huis te gaan. Toen ik achteruit wilde rijden zag ik Hilly uitstappen en wat handelingen verrichten. Ik stapte uit om te vragen wat er aan de hand was, nou, de auto wilde niet meer starten.

Omdat Hilly middenop stond, duwden we de auto een stukje opzij en toen probeerde ze nogmaals om de auto te starten. Tevergeefs. Na overleg met het thuisfront werd de Wegenwacht gebeld. Toen duidelijk was dat de Wegenwacht was ingeschakeld, gaf Hilly aan dat ik wel naar huis mocht gaan.

Eenmaal thuis nam ik gelijk weer contact met haar op, het zat me toch niet helemaal lekker, ze zat in een auto die niet wilde startten en het was erg koud buiten. Gelukkig hoorde ik toen dat het thuisfront was gearriveerd en dat ze samen in een warme auto zaten, een pak van mijn hart.

Het bleek dat de accu van de auto kapot is, er moet dus nieuwe accu komen, dat is te overzien. En nog belangrijker Hilly was aan het einde van de middag ook weer lekker warm thuis.

Geen opmerkingen: