Eerste Kerstdag was dit jaar voor het gezin. Heerlijk in onze relaxkleding de dag met elkaar doorbrengen. Echt wilde dingen zitten er op dit moment sowieso niet in, met Manlief gaat het iets minder lekker, daarover komende week meer, maar eigenlijk waren we alle vier zeer happy met het idee dat we gewoon lekker thuis zouden zijn.
Op dagen dat we allemaal thuis zijn is ons koffiemoment heilig, vanuit alle hoeken en gaten van het huis komt iedereen rond tien uur naar de woonkamer. Dat koffiemoment duurt dan zomaar een uur, of langer. Vanmorgen was het net na tienen dan ook een drukte van belang, maar niet in de woonkamer, maar in onze slaapkamer. De benen van Manlief waren nog niet toe aan opstaan, maar de koffiedrinkers (iedereen behalve ik) waren wel toe aan koffie en ik natuurlijk aan thee. We dronken dus koffie in de slaapkamer. Ons bed is breed genoeg om met zijn drieën naast elkaar te zitten, dus Dochterlief schoof tussen ons in. Ze had wel een verzoek, of we de hoofdeinden even hoog wilden zetten, anders zat ze scheef.... De Wandelkerel gebruikte de rollator van zijn vader als zitplaats en zo beleefden we ons koffiemoment deze keer op onze slaapkamer.
Het was al ruim na elven toen we de slaapkamer verlieten, ik dook dus gelijk met de schatjes de keuken in om de lunch te verzorgen. Oven aan, tafel dekken, broodjes afbakken, nog een bakkie thee voor mij, eitjes koken, net na twaalf uur zaten we aan de lunch.
Na de lunch was Manlief op, dus hij ging lekker terug naar zijn luxe stoel, benen languit en even bijkomen. Ik moest mijn gedicht nog afschrijven en toen ik daar (ein-de-lijk) mee klaar was, gingen Man- en Dochterlief een potje yahtzee doen en gingen de Wandelkerel en ik een rondje lopen. Toen de Wandelkerel en ik weer terug waren, was het potje yahtzee ook net afgelopen. Na nog wat voorbereidingen voor het avondeten, een borrelplank, was het dan eindelijk tijd voor de cadeautjes, die al zeker een week onder de boom lagen...
We verzamelden de cadeautjes zodat manlief ze ook kon zien, we maakten nog even chocolademelk warm en natuurlijk werd het getal van dit jaar bepaald. De Wandelkerel kreeg de keuze en het werd vier!
Wat hadden we een lol met elkaar om de uitgezochte cadeautjes, om de gedichten, om het gooien met de dobbelsteen, dat ging af en toe gruwelijk mis, en om de meligheid die ontstond als het lang duurde voor er vier werd gegooid. Maar wat hadden we ook mooie, dierbare momenten, om dat ene met zorg gekozen cadeau, om die paar regels uit dat gedicht, vanwege de waardering voor elkaar. We waren toch wel twee uur zoet.
Nadat alle cadeautjes waren uitgepakt en de boel weer op orde was, streken we even een uurtje neer voor de tv, gewoon even lekker bank hangen en niet te veel nadenken, nog iets te drinken erbij, prima zo. De gedichten en cadeautjes deel ik later deze week met jullie, alleen het gezinscadeau laat ik al even zien....
Toen we trek kregen was het een kwestie van een kwartier voor de borrelplank klaar stond. Lekker met Albondigas, gemarineerde kip, wraps, worteltjes, komkommertjes, tomaatjes, paprikareepjes, afbakbroodjes, eiersalade, tzatziki, tapenade en satésaus, grotendeels zelfgemaakt.
En natuurlijk werd de maaltijd afgesloten met ijs.....
Het was een fijne, warme en relaxte dag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten