Voorpret, op weg naar de N4D

De aanloop naar de N4D maakt altijd al deel uit van het gevoel van de N4D, de zogenaamde voorpret en dat was dit jaar niet anders. Op vrijdag vertrok ik in mijn eentje richting Weurt, waar we weer een plaats op de 4Daagse-camping hadden gereserveerd. Hoewel alleen niet helemaal de lading dekt, mijn trouwste supporter reisde met mij mee.

Want ja, Dochterlief neemt haar Knabbel het liefst overal mee naartoe en als ze dan nog op haar studentenkamer is, krijg ik de opdracht om Knabbel, veilig en wel, mee te nemen. Met deze trouwe passagier op de achterbank arriveerde ik op onze oude, vertrouwde 4Daagse-camping bij Piet en Louis. Omdat de schatjes pas zaterdag zouden komen, ze moesten allebei nog werken op vrijdag, maakte ik gebruik van hulptroepen om de voortent en het klompenhok (uitbouw van de voortent) neer te zetten. Om te laten zien dat alles gelukt was (en natuurlijk hoe goed ik ben 😏) maakte ik een filmpje voor het thuisfront.

Nadat ik alles had opgezet, ingericht en klaargezet fietste ik nog even naar Nijmegen, al even sfeer proeven en rondkijken. Eenmaal terug op de camping genoot ik van een simpele maaltijd en een boek voor ik lekker ging slapen.

Zaterdagmorgen nam ik alle tijd om wakker te worden, op te staan, te ontbijten en te genieten van het campingleven. Ik stapte nog maar een keer op de fiets naar Nijmegen, gewoon een beetje rondlummelen, vis eten, sokken kijken bij Snoek (nee, niets gekocht) en toen maar weer terug gefietst, de boekwinkel bewaarde ik tot de schatjes er ook zouden zijn. De een kwam vanuit Leeuwarden en de ander vanuit Groningen, ze spraken dus af om vanuit Zwolle samen verder te reizen en ik zou wel horen wanneer ze dan in Nijmegen aankwamen, zodat ik ze kon ophalen. Nou, dat was dus om een uur of vier en met mijn wagen volgeladen reed ik terug naar de camping.

Eenmaal op de camping was het tijd voor ontspanning. Ik probeerde een selfie te maken met Dochterlief, dat gaat haar honderd keer beter af dan mij, een generatiedingetje denk ik.....

De Wandelkerel kreeg bijzonder bezoek. Volgens zijn zusje, ze was stiekem jaloers, deed hij een poging om Disney-prinses te worden. 

 

 

Later zorgden we samen voor een lekkere maaltijd, kip tandoori, en gebruikten we de tijd om lekker bij te kletsen. En dan werden we, na een fikse regenbui, ook nog getrakteerd op een prachtige regenboog en een fantastische zonsondergang.

En toen werd het zondag, de dag van het aanmelden, in ieder geval voor mij. Omdat de regio noord officieel nog geen vakantie heeft, moet ik maandag nog naar mijn werk, ik kan mij dus niet aanmelden op maandag en moet dat dus vandaag doen. Maar voor we naar Nijmegen fietsten starten we de dag rustig op. Onze overbuurman had alvast voor gladiolen gezorgd, dat beloofde wat voor de rest van de week.

In de loop van de middag stapten we op de fiets richting de Wedren, zo konden we in ieder geval alweer de route naar de fietsenstalling verkennen. Vanuit de fietsenstalling liepen we naar de Wedren om daar uiteen te gaan naar de verschillende aanmeldhokjes en dit jaar ging dat even anders. Ik ging namelijk met de Wandelkerel mee. Ik ben zo gek geweest om mij, in het jaar dat ik 50 ben geworden, aan te melden voor de 50 km. Ja echt, de 50 km......

Die rij voor de 50 km was overigens extreem lang, we stonden een heel eind de Prins Bernhardsingel op om ons aan te kunnen melden, maar uiteindelijk bereikten we het inschrijfbureau.

En vol trots verliet ik het inschrijfbureau van de 50 km met dus een rood bandje om mijn pols! Ondanks het feit dat Dochterlief niet mee kon doen vanwege haar enkelblessure had ze zich, met gemengde gevoelens, toch aangemeld, al voelde ze zich toch een soort bedrieger.

Na het aanmelden gingen we nog even de stad in, daar was het, zeker in vergelijking met gister, enorm druk. Op de weg terug naar de Wedren deden de schatjes nog even een paar boodschappen, terwijl ik alvast een goed plekje ging zoeken voor de vlaggenparade. De Wandelkerel besloot om, met de boodschappen, terug te gaan naar de camping, hij was toe aan rust, Dochterlief en ik bleven voor de vlaggenparade.

 

Na afloop van Vlaggenparade gingen Dochterlief en ik ook terug richting Weurt. helaas kregen wij op de terugweg een zogenaamde popcornbui op ons dak en daardoor kwamen we kleddernat terug op de camping. Gelukkig viel die bui op de terugweg en konden we dus direct droge kleren aandoen. 

Ons avondeten bestond uit een geïmproviseerde barbecue waarbij de Wandelkerel, op vrijwillige basis, het opperhoofd barbecue was.

 

Tja, over de maandag kan ik niet zoveel vertellen, de schatjes vermaakten zich op de camping en ik voldeed aan mijn verplichtingen op mijn werk. Ik was op tijd terug om met de  schatjes de eten en na het eten zorgden we ervoor dat de Wandelkerel en ik morgenvroeg zonder problemen konden starten. Dus de waterzakken werden gevuld, etenswaren werden ingepakt en voeten werden getapet. En als allerlaatst werd de wekker gezet......

 

Zo ziet onze 4Daagse-camping er vanuit de lucht uit. Fantastisch toch?

En na deze voorpret en na alle voorbereidingen staat niets de start van de N4D voor de Wandelkerel en mij meer in de weg. Zeker niet als we kunnen genieten van de verzorging die Dochterlief ons gaat bieden, want ondanks het feit dat ze dit jaar, tot haar grote frustratie, dus zelf niet mee kan lopen, staat ze voor ons klaar en wil ze er alles aan doen om ons mij deze N4D succesvol uit te laten lopen. Laat die wekker dus maar gaan!!!!