Naar Purper:


JE MOET ZEILEN OP DE WIND VAN VANDAAG. DE WIND VAN GISTEREN HELPT JE NIET VOORUIT, DE WIND VAN MORGEN BLIJFT MISSCHIEN WEL UIT! tekst en uitvoering: PURPER

Ik hou van motto's, hoewel ik niet iemand ben die ze zelf verzint. Liever zoek ik naar bestaande motto's die aansluiten bij mijn (manier van) leven. De tekst van Purper is al sinds jaren mijn handelsmerk, maar sinds ons bezoek aan de musical "Soldaat van Oranje" is daar een tweede motto aan toegevoegd: Morgen is Vandaag! Eigenlijk zeggen beide motto's hetzelfde. Geniet nu, leef nu, doe nu!!! En dat blijf ik proberen!!!!!

zaterdag 8 april 2017

Voorjaarswandeltocht Appelscha

Vandaag werd er geWIKt en wel vanuit het mooie Appelscha. Voor ons te rijden in een half uur, dus niet eens extreem vroeg uit bed, maar "pas" om half 7. Toen Wandelmams en ik aankwamen bij de startlocatie zaten de Sjeik, Hilly, Piet en Albert al op ons te wachten. Na het inschrijven en een sanitaire stop was het tijd om op te zadelen en met zijn zessen gingen we op pad. Deze keer deed de Sjeik zijn naam geen eer aan, want het gezelschap bestond dus uit drie mannen en drie vrouwen.

Na een kleine slinger door Appelscha bereikten we al snel bos. En dat was volop genieten, zeker toen we tussen de schapen door werden gestuurd. Nu zal de WIK die schapen niet hebben kunnen sturen, maar dat ze er waren was toch wel erg leuk. Druk pratend in wisselende samenstelling vlogen de kilometers onder onze schoenen door. Maar wat wil je ook nog meer. Goed gezelschap, lekker weer en een mooie route, dan kun je niet anders dan genieten. En voor we het doorhadden bereikten we Zorgvlied en daar was, na bijna 10 km de eerste rust.

De dames sloegen rechtsaf richting toilet, de heren linksaf richting de koffie. En even later zat het hele gezelschap voorzien van een bakkie aan een tafel. De mand met paaseitjes was na ons vertrek een stuk leger.






















Na de rust gingen we voldaan en uitgerust weer verder. Na een paar kilometer kwamen we bij een uitkijktoren. Helaas liet de rest van gezelschap het afweten, maar ik ging toch even een stukje naar boven. Er werden over en weer foto's gemaakt en natuurlijk vlogen ook de liefdevolle opmerkingen over en weer. Maar de foto's zijn wel leuk....







Er zat maar 5 km tussen de eerste en de tweede rust, maar omdat er tussen de tweede en de derde rust weer 10 km zat, besloten we om toch maar even te gaan zitten hier. Wederom voor een bakkie. Na een korte zit gingen we weer verder en vanaf hier sloot Roelof zich ook bij ons aan. Als zevental gingen we dus weer verder.





En nu volgde het Doldersummerveld. Eerst een stuk waar we tijdens de Vierdaagse van Diever ook van hebben mogen genieten en later weer een stuk dat voor ons allen nieuw was. Ook deze keer schaapjes, maar ook runderen. Bij een van de heren sloeg de fantasie op hol, toen ik vertelde dat ik van de week vergeten was om gel in mijn haar te doen en dat mijn haar toen niet oevereind stond. Dus van gel gaat er wat overeind staan? En al associërend kwamen ze uit op viagra. De dames in het gezelschap besloten om toen maar even een kleine tussensprint te maken, zodat er een veilige afstand ontstond tussen ons en dit gesprek op hoog niveau. Gelukkig was deze afstand maar tijdelijk en even later liepen we met zijn allen tussen de schapen.













Ondertussen begon de nood bij mij en bij de andere dames behoorlijk op te lopen en verlangden we naar de derde rust en vooral het daarbij behorende toilet. En gelukkig liet dat niet zo lang meer op zich wachten. Ik ben nog nooit zo blij geweest om de letters "wc" op een bord te zien.






Na de tomatensoep gingen we op pad voor de laatste loodjes, nog zo'n 6 km. Op de routebeschrijving stond dat we ook langs de nieuwe uitkijktoren van Appelscha zouden komen en nu wilden mijn mede-wandelaars wel mee naar boven.





Helaas ging dat feest niet door. Toegangstickets waren niet te verkrijgen bij de toren zelf, alleen bij de "omliggende" ondernemers. En hoewel wij ons afvroegen wat omliggende ondernemers nu eigenlijk zijn (we zagen rondom de toren niemand liggen) hadden we geen zin om door te lopen en daarna weer terug te gaan. Dus aan de andere kant van de toren weer naar beneden, langs de trap, dat liep makkelijker dan de trap zelf.








Vanaf de toren was het nog 400 meter naar de startlocatie, waar we gezamenlijk nog wat dronken voor iedereen weer naar huis vertrok. Ik hoop dat er nog veel van dit soort wandeldagen volgen.





Geen opmerkingen: