Naar Purper:


JE MOET ZEILEN OP DE WIND VAN VANDAAG. DE WIND VAN GISTEREN HELPT JE NIET VOORUIT, DE WIND VAN MORGEN BLIJFT MISSCHIEN WEL UIT! tekst en uitvoering: PURPER

Ik hou van motto's, hoewel ik niet iemand ben die ze zelf verzint. Liever zoek ik naar bestaande motto's die aansluiten bij mijn (manier van) leven. De tekst van Purper is al sinds jaren mijn handelsmerk, maar sinds ons bezoek aan de musical "Soldaat van Oranje" is daar een tweede motto aan toegevoegd: Morgen is Vandaag! Eigenlijk zeggen beide motto's hetzelfde. Geniet nu, leef nu, doe nu!!! En dat blijf ik proberen!!!!!

zondag 2 april 2017

30e Hunnebedtocht, Darp

Ook deze week werd er gewandeld op zondag. En na de hectische dag langs de lijn was ik daar wel aan toe. En omdat de startlocatie slechts een kilometer of 10 van huis was, gingen Wandelmams en ik op de fiets. Om 8 uur parkeerde ik mijn stalen ros voor de deur en om 5 over 8 fietsten we samen verder. Onderweg spotten we al de eerste pijlen van de wandelroute, dus we wisten al in welke richting het zou gaan.

We parkeerden de fietsen voor de deur en net toen we naar binnen wilden gaan, kwam René aanlopen. Hij was tot de ontdekking gekomen dat Zuidwest Drenthe vanaf Nunspeet ook heel goed bereikbaar en berijdbaar is. Met zijn drieën liepen we naar binnen en na het inschrijven, een bakkie en sanitaire stop van mij konden we vertrekken.


Ondanks de voorspellingen liet de zon zich nog niet zien, maar de omgeving maakte heel veel goed. Natuurlijk liepen we eerst langs één van de hunnebedden voor we het bos ingingen. En dat de routebouwers van de organisator Jeugdland uit Meppel bekend zijn in dat gebied werd al snel duidelijk, want ze wisten ook het prachtige paadje langs de genieput te vinden.








We waren nog geen uur onderweg toen ook de zon haar best ging doen en het steeds warmer werd. We kletsen wat af en hadden er een redelijk tempo in, zeker gezien het feit dat het op sommige plekken nog erg drassig was en we om de plassen heen moesten manoeuvreren. Toen we de loslopende runderen tussen de bomen zagen lopen, ging het tempo er even uit. Toch maar even een paar foto's maken. We zigzagden verder om de plassen heen tot we weer even over een klinkerweg mochten lopen. En die klinkerweg eindigde bij de eerste rust. We hadden er zo'n 7 km op zitten. Tijd voor een bakkie en een broodje, of twee, want wandelen en fietsen maakt hongerig.










Na de rust konden we er weer tegen. En ook nu gingen we verder door het bos. En hoewel Mams en ik al veel en vaak hebben gewandeld in dit gebied, kwamen we nu toch weer op nieuwe paadjes terecht. Er zijn zo dicht bij huis nog zoveel mooie plekken te ontdekken. Het was ook in dit deel van het bos nat en modderig, zodat we onze weg soms echt moesten zoeken. En ineens waren we weer op bekend terrein, we staken namelijk de weg tussen Havelte en Uffelte over, om aan de overkant weer verder te gaan in het bos. We slingerden richting Havelte om even later het domineespaadje te nemen. Niet naar de kerk, maar van de kerk af. En dat op zondag.

Na het verlaten van het domineespaadje liepen we Havelte binnen, waar we na 14 kilometer bij de tweede rust kwamen. Omdat het ondertussen lekker weer was en het zonnetje scheen, streken we neer op het terras.








Vanaf deze rust moesten we richting Darp, want daar hadden Mams en ik 's ochtends de pijlen aan de bomen gezien, maar eerst maakten we nog een mooie draai door Havelte om vervolgens via Eursinge richting Darp te wandelen. We liepen een klein stukje door Darp om uiteindelijk bij de schaapskooi uit te komen. Hier was het een drukte van belang. Het mooie weer had veel mensen naar buiten gelokt en dan is de schaapskudde met de vele lammetjes natuurlijk een publiekstrekker. Ook wij bleven staan om foto's te nemen.












Op de teller stond dat we iets meer dan 20 km hadden gelopen en omdat de startlocatie vlakbij de schaapskooi lag, verwachtte ik dat we nog een stuk over de heide gestuurd zouden worden, maar dat bleek niet het geval. We maakten nog een kleine slinger en na iets meer dan 22 km waren we weer terug. Bij de startlocatie was het een drukte van belang, maar we vonden nog een plekje om even te zitten. Schoenen uit en crocs aan.



En op de terugweg namen Mams en ik een andere route, want we vonden dat we wel een ijsje hadden verdiend, na alle beweging van vandaag. En dat lieten we ons goed smaken.


Geen opmerkingen: