52.97 KreaDoe

Al een maand of wat vraagt Dochterlief wanneer wij weer een keer met zijn tweeën iets leuks gaan doen. En ze heeft gelijk. In de dagelijkse praktijk blijft er weinig tijd over voor meidendingen. Zij gaat van maandag tot en met vrijdag naar school. Ik werk van maandag tot en met donderdag en mijn vrijdag gaat op aan huishouden, boodschappen in de stad, boodschappen in de supermarkt, eens in de zoveel tijd ziekenhuisbezoeken en allerlei andere dingen die nog geregeld moeten worden. De zaterdag is sportveldendag en op zondag ben ik over het algemeen blij dat ik een dagje thuis kan hangen. Maar voor leuke dingen en Dochterlief maak ik graag een uitzondering en dus bezochten we vandaag met zijn tweetjes de KreaDoe.

We spraken af om vooral workshops te doen van dingen die we thuis niet gaan doen. Tenslotte hebben we hier in huis al een behoorlijke hoeveelheid hobbymateriaal en dat gaan we niet meer uitbreiden met nieuwe zaken, dus nieuwe zaken moeten we buiten de deur uitproberen en waar kan dat beter dan op de KreaDoe. We maakten een sierbord met behulp servetten en lijm, we vilten een beestje door middel van de droogvilttechniek en we maakten een notitieblokje.

 

 

Naast de workshops die we deden, keken we vooral onze ogen uit. Zoveel te zien, zoveel mensen en ook buiten de stands zoveel creativiteit. Bezoekers met prachtige gebreide en gehaakte vesten, truien, sjaals, tassen, enzovoort. En vol, zo ongelooflijk vol. En helemaal achterin de tweede zaal kwam Dochterlief haar enige echte, onmisbare knuffel tegen. Niet dat ze geen knuffels heeft verder, maar deze? Die ontbrak toch echt ernstig in haar leven. en de maker van dit exemplaar was er ook nog om haar enthousiasme te delen.

Ja, daar in dat pak, achter de desk, staat Dendennis!!!

En Dochterlief was en is superverliefd op zijn Brompot. Al heeft zij het alleen maar over de "Boze Bij"! En dus hadden we ineens een DOEL! Het vinden van het boek waar deze "Boze Bij" in staat. En dat mislukte. Laatste dag van de beurs, tegen sluitingstijd en dus uitverkocht. Gelukkig was er nog een gevilte "Boze Bij", maar de wens voor de "Boze Bij" van Dendennis ging mee naar huis.

Ondertussen had ik ook een liefde opgedaan, namelijk de gehaakte autootjes van Christel Krukkert. Maar ook dat boek was uitverkocht. Dus zonder boeken en helaas ook zonder handtekening in de boeken vertrokken we naar huis, maar voor het zover was dwaalden we nog kriskras over de beurs.

En vol indrukken en ideeën vertrokken we weer richting station om de trein naar Drenthe te nemen. In de trein vermaakte Dochterlief zich nog een poosje met haar nieuw aangeschafte loomelastiekjes, maar het grootste deel van de tijd hingen we lekker tegen elkaar aan en praatten en zwegen we in volledige harmonie. Eenmaal thuis vertrok Dochterlief snel naar bed, maar voor ze ging slapen wist ze mij nog wel de belofte af te troggelen dat ik snel het boekje met de "Boze Bij"zou bestellen. En die belofte deed ik met liefde.