Tetteretet........

Dochterlief heeft de laatste tijd, ondanks alle moeilijkheden en spanning haar eigen, lieve, gezellige zelf weer terug gevonden. Zoals ik al aangaf bij haar verjaardagsblog heeft ze daar hard voor moeten knokken. En het ging en gaat ook heel goed, op één klein detail na. De blokfluitles......

Ze ging er met steeds grotere tegenzin heen. En daar konden wij ons wel iets bij voorstellen, want ze oefende een kwartier van tevoren en wat ze speelde werd altijd goedgekeurd. Dus echt uitdaging zat er niet in. Het werd dus onderhand wel tijd voor een vervolgstap. En wat die vervolgstap zou zijn is al lange tijd duidelijk.

Tijdens een limonadeconcert in mei 2011 viel ons meisje als een blok voor de trompet. Toen hebben wij afgesproken dat ze mocht overstappen op de trompet als ze het 2e boek voor de blokfluit had afgerond. Maar dat boek schoot in haar ogen maar niet op en dus paste ze haar eigen tactieken toe om haar zin te krijgen.

Tja, en dat zijn de tactieken waar haar ouders niet van zijn gediend. Want driftbuien, stampvoeten, zielig doen en met deuren slaan, werken niet in huize Wandelen en meer.... Dus na de zoveelste scene voorafgaand aan een blokfluitles was ik het zat. En hoe krijg je meisjes, waarbij als tweede naam "Dynamiet" of "Driftbui" of "Licht Ontvlambaar" past, in het gareel?????

Nou, met een beloning natuurlijk. En dus werd de afspraak gemaakt, dat als ze een maand zonder problemen te maken naar blokfluitles zou gaan, wij zouden informeren wanneer ze naar trompetles kon. En afgelopen week was de maand voorbij. En helemaal zonder problemen was het niet gegaan, maar haar gedrag was zodanig wij toch besloten om te gaan informeren. Tenslotte heeft ze genoeg te verwerken gehad en ze wist exact te vertellen dat ze het eigenlijk, misschien toch niet helemaal verdiend had.

En laat ze nu toch enorm geluk hebben, want er bleek een plaatsje vrij te zijn voor een trompet-leerling. Ach, soms heb je een beetje geluk ook verdiend. En dus werd vandaag een trompet, met de benodigde inschrijfpapieren hier thuis bezorgd. Ook de eerste les staat al gepland.

En dat bekkie bij het open maken van de koffer, deed mij alle blokfluitellende weer vergeten. Ze straalde en wist niet waar ze kijken moest bij het zien van "haar" instrument. Alle informatie over de lessen, de trompet en de randzaken werden als een spons opgezogen.

En wij, wij hebben de hele middag mogen genieten van haar pogingen om geluid uit het apparaat te krijgen. En ik moet eerlijk zeggen dat het in de loop van de dag steeds beter ging klinken. Maar voorlopig zijn lessen nog wel nodig!!!!!!

En het koffertje waar de trompet in zit is de rest van de dag niet meer dan een meter buiten haar bereik geweest. Prachtig om te zien hoe blij ze is. Maar wij hebben wel als eis gesteld dat de koffer tot morgenochtend 10 uur dicht blijft!!!!!