Om half 9 vetrokken Wandelmams en ik naar Diever om daar aan de wandel te gaan. Toen we in de auto stapten was het droog, maar onderweg vielen de eerste spetters. Spetters, het waren steentjes, inie-minie hagelsteentjes.
Het was erg druk bij de start, het café puilde uit. Gelukkig verliep de inschrijving soepel en binnen 10 minuten waren we op weg. Helaas bleef het hagelen, maar een pet hielp om de hagel uit ons gezicht te houden, dus verder was het goed te doen. We starten verhard, maar al snel gingen we het bos in. Waar in een hele vieze plas duidelijk te zien was dat het behoorlijk hagelde.
De rust was in Geeuwenbrug, in buurthuis de Gowe. De ramen waren beslagen van alle dampende wandelaars, maar het was er warm en droog en de koffie en thee waren lekker heet. De appeltaart zag er heerlijk uit, maar die hebben we toch maar laten staan. Toen we de rust weer verlieten was de hagel ovegegaan in regen.
Het bleef regenen, maar dat kon ons niet deren. Regenjas en pet hielden ons droog genoeg, de voeten bleven ook droog, alleen de broek werd langzaam nat, maar dat is bijna niet tegen te houden. We kwamen in het bosgebied rondom het blauwe meer en omdat ik een foto wilde maken van dat meer, deed ik iets wat niet mocht. Ik deed een paar stappen voorbij een waarschuwingsbord. Helaas legde Wandelmams dit vast.
Achteraf gezien was deze actie totaal overbodig, want even verderop stond dit bord. Daar hebben we toen ook nog maar wat foto's gemaakt.
Het bleef koud, want ondanks het feit dat het al een poos niet meer hagelde maar regende bleef de hagel liggen. En toen moesten we ook nog klimmen en dalen. Lekker glibberend en soppend liepen we door.
Het was alleen jammer dat de pijlen van gewoon papier waren. Door de regen en de wind waren sommige pijlen van boom of hekje gewaaid en was het soms even zoeken naar de goede richting. Het systeem van pijlen was wel goed. Groene pijl is rechtdoor, oranje pijl is rechtsaf en een gele pijl is linksaf.
De tweede rust was weer in buurthuis de Gowe en daar rook het heerlijk naar snert. Het was nu iets minder druk, omdat de wandelaars meer verspreid over het parcours liepen, maar nog steeds waren de ramen beslagen. Gelukkig was de verwarming lekker warm. Daar hebben we onze petten even opgelegd, in de hoop dat ze droger en warmer zouden zijn bij vertrek. Dat was ook zo.
Het eerste stuk na de rust was weer verhard, maar daarna gingen we het bos weer in. Er was nog niet zolang geleden gekapt, want het rook naar vers gekapt hout. Het resultaat van de kap zagen we even later.
Ondertussen was het droog geworden, maar het waaide nog wel aardig. Vooral de benen en de handen werden erg koud. Maar we hadden nog maar een kilometer of 3 te gaan, dus dat ging wel goed komen.
Helaas zijn er nog steeds wandelaars die te beroerd zijn om hun afval even in een plastic zakje mee te nemen naar huis om het daar weg te gooien. Diep triest toch???
Het pad door het bos kwam uit op een verharde weg en langs het hunnebed kwamen we Diever weer binnen.
In Diever werden we naar de Brink geleid en na een "rondje" om de kerk kwamen we weer op de startlocatie. Binnen een kilometer voor aankomst hield mijn GPS er mee op, batterijen leeg. Gelukkig dat Wandelmams ook zo'n ding heeft, zodat we toch de exacte gegevens van deze tocht konden vastleggen.
Na binnenkomst hebben we, in de auto, een bakje kibbeling gegegeten om warm te worden. Dat hielp een beetje. We hadden het zo vreselijk koud, dat we allebei na aankomst thuis in een heet bad zijn gedaan om weer op temperatuur te komen. Jammer van de kou en de regen, maar we hebben genoten van de tocht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten