Ik raak er steeds meer van overtuigd dat ik in een volgend leven kat wordt. Als ik de situatie hier thuis bekijk, heeft het kattebeest met stip het beste leven. Ik bedoel, laten we eerlijk zijn.....
Je kijkt af en toe minzaam naar de mensen om je heen, terwijl je op de leuning van de bank van het zonnetje geniet. En mocht iemand de deken willen pakken waar jij op ligt, dan kan hij dat mooi vergeten. Desnoods ga je er met je nagels inhangen.
Mocht het nou zo zijn de zon niet schijnt, dan zoek je een plekje op de vloer, want die is lekker warm door de vloerverwarming. En het liefst ga je dan natuurlijk ergens mindenop liggen, zodat ierdereen met een grote boog om je heen moet lopen.
En is er op de vloer nou echt geen lekker plekje te vinden, dan neem je gewoon de kachel. Door de waakvlam is die ook altijd lekker warm.
Tja, en als je dan eindelijk een keer uitgeslapen bent, dan schuif je stiekem aan aan tafel en nog voordat één van de grote bazen je kan zeggen dat dat niet mag, wordt je al geaaid door de kleine baasjes. En op de één of andere manier scharrel je dan ook nog wat lekkers bij elkaar.
Tja, zo'n leven lijkt me ook wel wat (soms).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten