Bril

Nu anderhalf jaar geleden moest dochterlief aan de bril. De bedoeling was alleen op school, maar na verloop van tijd bleek dat de bril de hele dag noodzakelijk was.

Het uitzoeken van de bril was een behoorlijke klus. De dame weet goed wat ze wil en aangezien wij tegen dat koppie met bril moeten aankijken, hadden wij ook een behoorlijke inbreng bij de keuze. Uiteindelijk waren we allemaal blij met de gekozen bril. Mooi brilletje toch?

Helaas begon enige tijd geleden het verhaal opnieuw. Hoofdpijn, dubbel zien, snel moe, wazig zien, dus maar snel weer een afspraak gemaakt voor controle van de ogen. En wat bleek beide ogen behoorlijk achteruit gegaan. Dus tijd voor nieuwe glazen. Maar het huidige montuur werd ook wat krap, dus dan maar een hele nieuwe bril. En dus begon het feest opnieuw. Ik geloof dat we alle mogelijke brillen hebben geprobeerd. En omdat het vrijdagavond was, waren we met zijn vieren bij de opticien en deed broerlief ook liefdevol een duit in het zakje. Soms hard lachend om die  bril die voor geen meter stond. Soms met een compliment: "Die staat leuk!" En soms met de vraag: "Wie ben jij en wat heb jij met mijn zusje gedaan?" als de bril echt niet om aan te zien was bij dochterlief.

We kwamen tot de conclusie dat ze geen bril moet hebben zonder duidelijk montuur rond de glazen. Een beetje kleur mag ook wel, maar dat is niet in de mode en werd dus lastig. Een bril met ronde glazen viel ook af en zo was er nog wel meer te zeggen.

Uiteindelijk werden we het eens. Onderstaande bril is het geworden. Zelfde model, ander kleurtje en een maatje groter. En het belangrijkste: Glazen op de juiste sterkte.

Leuk brilletje toch??????