Dit jaar vertrok ik voor het eerst sinds jaren weer een keer op zaterdag richting Nijmegen, we staan dit jaar op een andere 4Daagsecamping, we verhuizen van Weurt naar de Ooijpolder. Omdat de schatjes allebei nog moesten werken, reed ik in mijn eentje, nou ja, wel met een gevulde achterbank, die kant op.
De rit ging voorspoedig en zonder problemen kwam ik in de Ooijpolder aan. Voordeel van een verblijf in de Ooijpolder is dat ik weer over de Waalbrug Nijmegen inreed, dat voelt toch anders als via De Oversteek naar Nijmegen gaan.
Ik werd naar mijn plaatsje begeleid en ik zette de caravan keurig op zijn plek. Jacqueline zag mij aankomen en bood aan om mij te helpen bij het opbouwen van de voortent, omdat mijn kinderen het weer eens lieten afweten..... Dat aanbod nam ik met liefde aan. We hadden even een uurtje werk, we hebben een andere caravan en dus ook een andere voortent en ik had deze voortent nog niet eerder opgezet. Het was dus even opletten, maar het lukte. Daarna was het tijd om te proosten!!!
Nu de camping nog grotendeels leeg is, zie ik zelfs de Waalbrug vanonder de voortent....
Helaas zat er een verkeerde gasdrukregelaar in de caravan, die moet ik dus morgen nog even vervangen.
's Avonds gingen Jacqueline en ik naar de Sunset March, dat is toch altijd een indrukwekkend gebeuren. Bij terugkomst op de camping deden we nog even een drankje in de grote tent en toen was het tijd om te gaan slapen.
Zondagmorgen bestelde ik bij een Gamma in Nijmegen de laatste gasdrukregelaar, zodat ik in ieder geval weer thee voor mijzelf zou kunnen zetten. Omdat ik nu nog geen water kon koken, vroeg ik Jacqueline om mijn thermoskan met heet water te vullen, kwam ik in ieder geval de ochtend door. Waar ik ook de ochtend mee door kwam is de heerlijke karnemelk uit de melktap bij de 4Daagsecamping en natuurlijk nam ik ook een stuk kaas mee.....
De schatjes zouden om half 2 aankomen op het station van Nijmegen en ik wilde voor die tijd de laatste boodschappen doen en de gasdrukregelaar ophalen. Dat lukt allemaal perfect, want 5 minuten voor zij er waren, was ik op het station. We reden terug naar de camping en daar ruimden we snel de boodschappen op om daarna op de fiets te stappen naar De Wedren, tijd om onze bandjes op te halen.
Het mocht even duren, maar tegen half 5 hadden we onze bandjes om onze pols zitten, we mochten dus weer meedoen....
We besloten om terug te gaan naar de camping, we waren alle drie al de hele dag in touw en we wilden wel even zitten. Het werd zitten en een spelletje doen en ondertussen kwam de ijscokar ook nog langs, die konden we natuurlijk niet voorbij laten gaan. Gezellig zo met zijn drieën.
De Wandelkerel wilde graag de finale van Wimbledon kijken, dat deed hij in eerste instantie op zijn telefoon, maar in deze caravan zit een tv en Dochterlief knutselde even met haar laptop en de tv en toen kon er op de tv Wimblenon gekeken worden. Nog steeds geen enorm groot scherm, maar wel groter dan een telefoon.
Al met al was het een drukke dag, we gingen dus redelijk op tijd naar bed.
Maandag gingen we weer naar Nijmegen. De vaste traditie van een bezoek aan boekhandel Dekker en van de Vegt wilden we graag in ere houden en ook het jaarlijkse bezoek aan de Scapino stond weer op de planning, een van de slippers van de Wandelkerel was op stervan na dood, die hield het geen vier dagen meer vol. Daarnaast hadden we nog wat andere boodschappen op ons lijstje staan en met onze handen vol liepen we weer naar De Wedren om daar bekenden te treffen.
Cobie had mij gevraagd of de Wandelkerel ook mee was, wat hij had een heel mooi bandje voor hem. Nou, dat was zeker een mooi bandje. Cobie deed mee an het onderzoek van het Radboud en dat betekende dat hij 's ochtends eerst naar de onderzoeksruimte ging en er wat metingen werden gedaan en dat hij daarna vanaf de onderzoekslocatie gescand werd en dus zo door kon lopen, dus niet de rij voor de startscan. Om te bewijzen dat hij deelnemer was aan het onderzoek en dus daar gescand werd, kreeg hij een bandje om. En iedere deelnemer aan het onderzoek kreeg ook een bandje voor zijn wandelmaat en Cobie had bij deze besloten dat de Wandelkerel zijn wandelmaat werd, geen wachtrij voor de Wandelkerel dus, maar de fast lane..... De bofkont!!!!
Na een gezellig samenzijn ging ieder weer zijnsweegs en wij gingen dus ook weer naar de camping. De schatjes gingen voorruit, ik deed nog even een paar vergeten boodschapjes bij de AH en ging daarna achter hen aan.
.jpeg)
Na het eten begon het grote nerveuze gedoe. Eten voor onderweg maken, flessen en camelbacks vullen, tassen zo veel mogelijk inpakken, Fixomull, blarentape en Duoderm op maat knippen voor het preventief plakken voor de komende vier dagen, wandelwol op maat klaar leggen, natuurlijk de voeten van de schatjes preventief tapen, wekkers zetten en water koken zodat er morgenochtend snel koffie en thee gezet kon worden. Tegen een uur of 10 waren wij er klaar voor....
Vlak daarna gingen de lichten uit, op naar dag 1, de dag van Elst!!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten