Naar Purper:


JE MOET ZEILEN OP DE WIND VAN VANDAAG. DE WIND VAN GISTEREN HELPT JE NIET VOORUIT, DE WIND VAN MORGEN BLIJFT MISSCHIEN WEL UIT! tekst en uitvoering: PURPER

Ik hou van motto's, hoewel ik niet iemand ben die ze zelf verzint. Liever zoek ik naar bestaande motto's die aansluiten bij mijn (manier van) leven. De tekst van Purper is al sinds jaren mijn handelsmerk, maar sinds ons bezoek aan de musical "Soldaat van Oranje" is daar een tweede motto aan toegevoegd: Morgen is Vandaag! Eigenlijk zeggen beide motto's hetzelfde. Geniet nu, leef nu, doe nu!!! En dat blijf ik proberen!!!!!

zaterdag 2 november 2024

Bos Heide Akker Weiland-wandeltocht, Westerbork

Voor het eerst sinds de Fjällräven Classic Zweden ging ik weer met Hilly op pad. Niet dat we in de tussentijd geen andere wandelplannen hadden gehad, maar door omstandigheden aan beide kanten, waren die plannen niet doorgegaan. Na het inschrijven haalden we ons aangeboden bakkie en na de meute 'an vertrokken we voor een tochtje van 25 km.


Al snel verlieten we Westerbork en kwamen we terecht op het Scharreveld, een prachtig stukje Drenthe. De dag begon nog wat heiig, maar na verloop van tijd deed het zonnetje ook zijn best. Het lukte helaas niet altijd om door de wolken heen te komen, maar als het wel lukte genoten we er extra van.
 



 
Na het rondje Scharreveld liepen we weer richting Westerbork, sterker nog, we waren weer bijna bij de startlocatie, maar we waren nog lang niet aan de 25 kilometer, dus we lieten de startlocatie, letterlijk en figuurlijk, links liggen. Via een bospad kwamen we uit in Orvelte, waar ook de eerste rust was. Bij de rustlocatie was het werkelijk on-ge-loof-lijk druk, we moesten buiten aansluiten in de rij voor de koffie. Nou, dat deden we dus niet. Hilly wist nog wel een andere horecagelegenheid om een bakkie te doen. Zo gezegd, zo gedaan. En de thee die ze daar serveerden was sowieso passend bij mij ;-)...
 





In Orvelte zit een pannenkoekenwinkel, Professor Pannenkoek, en die heeft de lekkerste speltpannenkoeken die ik ken, dus nu ik Orvelte was, wilde ik zijn pannenkoekmix meenemen, maar we moesten nog 15 kilometer lopen en om dat nou met zoveel extra gewicht te doen... Gelukkig leerde de routebeschrijving ons dat we voor de tweede rust weer terug zouden komen in Orvelte en dan was het nog maar 5 kilometer lopen. De pannenkoekmix moest dus nog even wachten.

We verlieten Orvelte en werden naar het Orvelterzand gestuurd. Omdat we het niet gepast vonden om bij ons bakkie in de horecagelegenheid wat te eten uit eigen voorraad besloten we om een bankje in het bos te pakken. Het was voor ons, als routebeheerders van het Drenthepad, wel heel toepasselijk dat dat een van de nieuwe Drenthepadbankjes was!!!





We genoten van onze lunch en met een volle maag liepen we weer terug naar Orvelte. We hadden vanmorgen bij ons bakkie al gevraagd wat de soep van de dag was daar en de aangeboden tomatensoep zagen wij wel zitten, dus ook nu gingen we niet naar de officiële rust.

We lieten ons de tomatensoep goed smaken en voor we de route weer oppakten ging het eerst naar Professor Pannenkoek. Met drie zakken pannenkoekmix in mijn rugzak begon ik aan de laatste 5 kilometer. 









Bij het houten pad van Theodoor sloten we weer aan op de route. We besloten om het avontuurlijke deel even over te slaan en namen dus het pad parallel aan Theodoor. Ook nu was het weer een prachtig stukje Drenthe waar we mochten lopen. We kwamen langs de IJzertijdboerderij, waar ik even een ommetje maakte om er doorheen te lopen. Hilly wachtte mij op aan de andere kant.







Ondertussen waren Hilly en ik nog lang niet uitgepraat, dus druk pratend bereikten we de startlocatie weer. We deden nog een finishdrankje en daarna stapten we in de auto en bracht ik Hilly weer thuis. Fijn om weer samen een dagje buiten te spelen.


Geen opmerkingen: