Vanmorgen zat ik mooi op tijd in de auto om naar Hilly te rijden. Dan zou ik bij haar in de auto stappen voor het tweede deel van de reis. Keurig op tijd stond ik bij haar voor de deur, maar helaas deed Piet de deur open. Hilly voelde zich beroerd en ging niet mee. Echt dikke pech voor haar, want ze was echt net beroerd geworden, haar wandeltas stond al klaar bij de voordeur. En zo ging ik alleen verder naar Emmen, waar Ate gelukkig wel op mij zat te wachten.
Ate schreef zich in voor de 20 kilometer en ik voor de 30 kilometer, zo hadden we beide routebeschrijvingen en konden we onderweg nog kiezen wat we zouden doen. Ate had namelijk die avond nog een etentje en hij wilde niet in tijdnood komen.
Vanuit de startlocatie liepen we al snel in het bos, waar het duidelijk te zien was dat het herfst is. We zagen prachtig gekleurde blaadjes en vele paddenstoelen.
Natuurlijk kan bij een tocht door Drenthe een hunnebed niet ontbreken, daar kwamen we net na de rust langs.
We genoten van de wandeling, het ging veelvuldig door het bos en met het zonnetje erbij leverde dat prachtig plaatjes op.
Opeens was het bos helemaal groen, we kwamen in een deel met alleen naaldbomen, al leek het er wel op dat de loofbomen daar te leiden hadden gehad onder storm(en).
De splitsing tussen de 20 en de 30 kilometer zat op 18 kilometer. We besloten om het vandaag bij 20 kilometer te houden, zodat Ate alle tijd had om naar huis te gaan en even lekker te zitten.
Eenmaal terug bij de startlocatie deden we nog een drankje samen voor we ieder weer huiswaarts gingen. Wat was het genieten vandaag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten