Naar Purper:


JE MOET ZEILEN OP DE WIND VAN VANDAAG. DE WIND VAN GISTEREN HELPT JE NIET VOORUIT, DE WIND VAN MORGEN BLIJFT MISSCHIEN WEL UIT! tekst en uitvoering: PURPER

Ik hou van motto's, hoewel ik niet iemand ben die ze zelf verzint. Liever zoek ik naar bestaande motto's die aansluiten bij mijn (manier van) leven. De tekst van Purper is al sinds jaren mijn handelsmerk, maar sinds ons bezoek aan de musical "Soldaat van Oranje" is daar een tweede motto aan toegevoegd: Morgen is Vandaag! Eigenlijk zeggen beide motto's hetzelfde. Geniet nu, leef nu, doe nu!!! En dat blijf ik proberen!!!!!

zaterdag 30 november 2024

Fjoertoer Egmond

Vandaag reed ik met Albert en Dochterlief naar Egmond om daar mee te doen aan de Fjoertoer, helaas was Geert Jan ziek thuis gebleven. Om drie uur checkten we in bij het Stayokay hotel in Egmond-Binnen en na het opmaken van de bedden en het installeren van de knuffels van Dochterlief en mij, stapten we de auto weer in om naar Egmond aan Zee te rijden.





We vonden voor de auto een plekje op de boulevard en na het kopen van een parkeerkaartje (auw!!!) liepen we naar hotel Zuiderduin, daar konden we de cap ophalen en daar was de start. Onderweg naar Zuiderduin belde ik Petra, zij had in de W4W-app aangegeven ook in Egmond te zijn, en toen ik haar aan de lijn had, bleek ze een paar honderd meter achter ons te lopen. We wachtten dus heel even en liepen samen met Petra en haar zusje Janke verder. Onderweg pakten we alvast weer wat Egmondse plaatjes mee....
 


In hotel Zuiderduin namen we weer afscheid van Petra en Janke, want zij hadden andere plannen dan wij, ook mochten wij eerder starten. We starten een speurtocht naar de plek waar de caps, en de hoodie voor Geert Jan, opgehaald konden worden. Dat was inderdaad echt even een speurtocht, maar we kwamen uiteindelijk op de goede plek. Albert vroeg nog of hij de hoodie van Geert Jan ook na afloop op kon halen, maar dat kon helaas niet, die moest dus mee in de rugzak onderweg.....

We vervolgden onze weg richting start, maar voor we daar heen gingen, testte Dochterlief even haar eigen verlichting.


Eenmaal weer buiten in het startvak deed ze de lichtjes weer uit, het was nu nog niet donker genoeg. In het startvak was meer dan genoeg entertainment, dus die tien minuten die we nog moesten wachten, vlogen voorbij.










We liepen nog maar een klein stukje door Egmond toen we de keuze kregen om door de St. Agneskerk te lopen. Die keuze was snel gemaakt.Toen we de kerk binnenliepen was het er nog redelijk druk, maar nadat we even rustig rond hadden gekeken was de kerk bijna uitgestorven. Dochterlief en ik besloten om een kaarsje te branden, even stilstaan bij alles was er de laatste maanden op ons pad is gekomen.....





Toen we weer buiten kwamen, waren er nog amper wandelaars te zien. De mensen die met ons in de startgroep waren vertrokken liepen voor ons en de volgende startgroep was nog niet bij de kerk aangekomen.

We verlieten Egmond aan Zee terwijl het nog redelijk licht was, daarom waren de eerste lichtobjecten voor ons misschien iets minder spectaculair, hoewel ik dat best mee vond vallen. Het werd langzaamaan donkerder en daardoor werd het ook lastiger om uit de hand te fotograferen. Al vind ik soms de effecten van beweging in foto's ook fantastisch, ik bleef dus uit de hand fotograferen.










De plaatselijke jeugd hield zijn eigen Fjoertoer, zij bouwden een best fikkie, kratje bier erbij, zij gelukkig, wandelaars gelukkig. Ik zeker, er zit in mij een pyromaan verstopt, kan ik niks aan doen, komt van mijn opa, dus zo'n vuur kan mij wel bekoren....



We kwamen langs onze overnachtingsplaats en vervolgden onze weg, nu echt in het donker, naar Egmond-Binnen. In Egmond-Binnen hadden de bewoners er een echt feestje van gemaakt. Eerst kwamen we een paar prachtig verlichte tuinen tegen, de eigenaren van die tuinen deden mee aan de "Fjoerste tuin", er zouden onderweg nog meer deelnemers volgen.







In het centrum van Egmond-Binnen was de weg voor ons afgezet en werden we onthaald met een prachtige lasershow. Daarnaast was er van alles te doen en te beleven. We keken onze ogen uit en genoten van de muziek en de sfeer. 
 

 
Na de drukte was er ineens zicht op de abdij en nadat we een afslag naar links hadden genomen, stonden we voor de poort van de abdij. Op het binnenplein daar werd op de midwinterhoorn gespeeld. Via de tuin kwamen we terecht op de parkeerplaats van de abdijwinkel. Hier konden we een hapje en/of een drankje kopen, maar daar waren we nog niet aan toe. Waar ik wel aan toe was, was een toilet en er stond een flinke rij dixies die allemaal vrij waren, dus ik greep mijn kans, net als Dochterlief. Toen wij de dixie weer uitkwamen, stonden er ineens flinke rijen, we waren dus net op tijd geweest.






Vanuit Egmond-Binnen ging het richting Heiloo. Het eerste deel liep makkelijk weg, we liepen over een fietspad langs de doorgaande weg. Af en toe stonden we wat lichtobjecten, maar verder was dit niet zo'n bijzonder deel van de route. Net voor Heiloo werden we een park ingestuurd en daar stond het vol met prachtige creaties. Toen we park verlieten, hingen er gekleurde ballen in de bomen. Dit was echt een Fjoer stuk...
 







Grappig, die lichtstrepen zijn veroorzaakt door een passerende wandelaar....
 
We liepen langs de rand van Heiloo en kwamen uit bij de rust op 10 kilometer, tijd voor een pauze.... We genoten van een hapje en een drankje, zongen luidkeels mee met de band en liepen vervolgens in polonaise weer naar buiten, op naar deel twee.







Op het volgende deel van de route was niet heel veel te zien qua lichtobjecten. Net na de rust was er een dansvoorstelling en ergens in de middle-of-nowhere was een mooie lichtshow bij een bruggetje, daar hebben we nog wel even van genoten.
 





Op het punt waar we weer aansloten bij de 12 en 16 kilometer stonden piraten op twee prachtige creaties om de wandelaars welkom te heten en de goede kant op te wijzen. Vanaf dit punt was het gelijk weer een stuk drukker op de route. Omdat veel wandelaars zich enorm uitgedost hadden met lampjes leverde ook dat een prachtig plaatje op.
 






In Egmond aan den Hoef liepen we door de brouwerij. Dochterlief had al aangegeven dat ze een flesje van het Fjoertoerbier wilde voor haarzelf en haar broer, dus ze hoopte die hier te scoren, maar dat lukt niet, ze tapten alleen (plastic) glazen, geen bier hier dus. In de kerk in Egmond aan den Hoef staken Dochterlief en ik een tweede kaarsje aan. Met zijn drieën gingen we nog even in de kerkbanken zitten om naar de midwinterhoornblazers te kijken.
 

 
Bij het verlaten van Egmond aan den Hoef verzorgde de brandweer nog een mooie lichtshow, de spetters op mijn bril nam ik voor lief.



Via het Roompotpark kwamen we weer in Egmond aan Zee. Net voor het park was een controle op zwartlopers, zonder startbewijs kwam je het park niet op. Twee mannen die zwart mee liepen waren daar zeer boos over, want het was toch openbare weg. Nou ja, het park niet dus.... Daarnaast snappen ze niet dat zo'n tocht alleen maar georganiseerd kan worden als er betalende deelnemers zijn, niets voor niets tegenwoordig!!!
 
In Egmond aan Zee was weer het nodige vertier voor we het strand op mochten. Het strand was erg leuk, met verlichte schepen en net voor het verlaten van het strand zelfs paarden voorzien van lichtjes. Volgens sommige mensen viel dit onder dierenmishandeling, maar ik had niet de indruk dat de paarden het niet naar hun zin hadden. Ze hadden allemaal een menselijke begeleider en vreemden werden op gepaste afstand van de dieren gehouden, dus geen foto's van dichtbij.














We verlieten het strand en toen waren we ineens bij de finish. Tot groot geluk van Dochterlief werden bij de finish de Fjoertoerbiertjes verkocht, ze kon dus toch met haar twee flesjes naar huis. ook Albert kocht twee flesjes een voor hem en voor Geert Jan, konden ze die samen opdrinken als Geert Jan weer was opgeknapt.







Na de finish gingen we rustig terug naar de auto. De afzethekken om de boulevard autovrij te houden stonden dwars voor de auto, maar gelukkig waren er twee verkeersregelaars die de hekken wel even voor ons aan de kant wilden zetten. We reden terug naar het hotel en sloten de dag af met een drankje. Het was een fijne wandeling in fijn gezelschap....