Naar Purper:


JE MOET ZEILEN OP DE WIND VAN VANDAAG. DE WIND VAN GISTEREN HELPT JE NIET VOORUIT, DE WIND VAN MORGEN BLIJFT MISSCHIEN WEL UIT! tekst en uitvoering: PURPER

Ik hou van motto's, hoewel ik niet iemand ben die ze zelf verzint. Liever zoek ik naar bestaande motto's die aansluiten bij mijn (manier van) leven. De tekst van Purper is al sinds jaren mijn handelsmerk, maar sinds ons bezoek aan de musical "Soldaat van Oranje" is daar een tweede motto aan toegevoegd: Morgen is Vandaag! Eigenlijk zeggen beide motto's hetzelfde. Geniet nu, leef nu, doe nu!!! En dat blijf ik proberen!!!!!

vrijdag 28 april 2023

Madrid, dag 3

Vanmorgen moesten we vroeg op, omdat we een excursie hadden geboekt naar El Escorial. Het was de bedoeling dat we ook de Vallei van de Gevallenen zouden bezoeken, maar die was gesloten wegens een herbegrafenis. Omdat deze herbegrafenis nogal gevoelig ligt, de burgeroorlog is in Spanje nog steeds een heet hangijzer, is besloten om de Vallei volledig te sluiten. Jammer voor ons, maar het is niet anders.

Door de ochtendkoelte, ineens wist ik weer waarom ik op de Camino altijd redelijk vroeg startte, liepen we naar het reisbureau. Hier hadden we nog voldoende tijd om een bakkie te scoren en toen de groep compleet was, werden we naar de bus gedirigeerd.


Op weg naar het klooster annex kasteel zagen we in de verte wel het kruis van de Vallei van de Gevallenen, dat is ook haast niet te missen. Aangekomen in San Lorenzo de El Escorial kregen we van onze gids een ontvanger en oortjes, zodat ze niet hoefde te schreeuwen om voor iedereen verstaanbaar te zijn. Daarna begon de wandeling richting El Escorial.









 
De ingang van de school, die zich in hetzelfde gebouw als het klooster en het kasteel bevindt.















 
Binnen mochten we geen foto's maken, daar hebben we ons keurig aangehouden. Omdat we niet naar de Vallei van de Gevallenen gingen, kregen we een extra lange tour door het kasteel en kwamen we in een moderner deel, waar wandkleden hingen naar de schilderijen van Goya. Dat was leuk, want de meeste van die schilderijen hadden we in het Prado zien hangen. Na de uitgebreide rondleiding door El Escorial liepen we weer naar de bus en werden we weer naar Madrid gereden. 

Omdat Dochterlief toch weer last had van haar enkel, besloten we om de rest van de dag door te brengen in ons  appartement. Daar is het sowieso heerlijk koel en nu hadden we tijd om aan ons reisverslag te werken, lekker te lezen, een serietje te kijken en bij te komen van alle indrukken.

We hadden nog wel een paar boodschappen nodig, dus ik ging even snel heen en weer naar de supermarkt. Op de terugweg kwam ik te vallen, omdat ik moest uitwijken voor een fiets op de stoep. Ik lette niet goed op en stapte net half op de stoeprand en boem daar lag ik. er liepen een paar mensen in de buurt, maar niemand keek op of om een heel bijzondere gewaarwording. Gelukkig was er, behalve een schaafwond geen schade.


We pakten wat lekkers, namen wat te drinken en brachten de rest van de dag heerlijk rustig door.





Geen opmerkingen: