Naar Purper:


JE MOET ZEILEN OP DE WIND VAN VANDAAG. DE WIND VAN GISTEREN HELPT JE NIET VOORUIT, DE WIND VAN MORGEN BLIJFT MISSCHIEN WEL UIT! tekst en uitvoering: PURPER

Ik hou van motto's, hoewel ik niet iemand ben die ze zelf verzint. Liever zoek ik naar bestaande motto's die aansluiten bij mijn (manier van) leven. De tekst van Purper is al sinds jaren mijn handelsmerk, maar sinds ons bezoek aan de musical "Soldaat van Oranje" is daar een tweede motto aan toegevoegd: Morgen is Vandaag! Eigenlijk zeggen beide motto's hetzelfde. Geniet nu, leef nu, doe nu!!! En dat blijf ik proberen!!!!!

donderdag 13 april 2023

Er even tussenuit

Deze week had ik verlof en Manlief en ik maakten van de gelegenheid gebruik om er even tussenuit te gaan. Een bezoek aan het gevangenismuseum in Veenhuizen staat al heel lang op ons verlanglijstje, maar met de reistijd erbij, wordt dat best wel een belasting voor Manlief, dus boekten we twee nachten in hotel Bitter en Zoet.

Jammer genoeg had ik 's middags nog een afspraak staan in het ziekenhuis, we kwamen dus pas na vijven aan. De afspraak in het ziekenhuis bracht overigens wel goed nieuws, er zit wel flinke slijtage in mijn knie, maar het is met injecties met hyaluronzuur nog prima te behandelen en ik kan (en mag) ook blijven wandelen, zelfs de lange afstanden. Daar werd ik erg blij van!!!

Eenmaal in Veenhuizen was Manlief toe aan even rusten, dus hij ging lekker in bed liggen. Hij kon echt lekker liggen, want de kamer had een elektrisch verstelbaar bed, zodat hij helemaal ontspannen kon liggen. Nadat ik alle bagage uit de auto had gehaald en voor een ons een bakkie had gezet, ging ik ook lekker liggen, even lezen en ontspannen.

We hadden voor deze avond gereserveerd in het restaurant van het hotel, dus ons diner was vlakbij. We hebben heerlijk gegeten en genoten van een drie-gangen-menu.



De volgende ochtend genoten we van het ontbijt, daarna ging Manlief weer even liggen en toen was het tijd voor het gevangenismuseum. We boekten er een rondleiding door "de Rode Pannen" bij en dat is ook de plek waar we ons bezoek begonnen.













Daarna gingen we naar het gevangenismuseum zelf, waar we een tussenstop maakten in het restaurant.













We waren een flink aantal uren op pad, dus na ons bezoek was Manlief blij dat hij weer lekker in bed kon liggen. Nadat Manlief was geïnstalleerd en ik hem voorzien had van wat te drinken, ging ik een wandeling maken.
















De avond brachten we door met spelletjes doen in de lobby onder het genot van een drankje. De volgende dag gingen we na het ontbijt weer naar huis. Manlief was toe aan zijn eigen stoel en Dochterlief en ik mochten op herhaling in Exloo. Wat was het lekker om er even tussenuit te zijn.

Geen opmerkingen: