Aan alle kanten hoor ik dat het jaar 2020 een jaar is om snel te vergeten. En hoewel ik daar best begrip voor kan opbrengen, wil ik daar toch graag een beetje tegengeluid aan geven door dingen te noemen die ik als positief heb ervaren in 2020. En dan begin ik bij het privégedeelte.
Allereerst hebben wij, wederom, ervaren dat het wonen op het platteland bij ons past. Weliswaar geen grote diversiteit aan thuisbezorgd, openbaar vervoer en uitvalswegen, maar wel de ruimte en de weidsheid om tijdens een lockdown een rondje te kunnen lopen of fietsen zonder al te veel mensen tegen te komen. Om nog maar niet te spreken van het Naoberschap, dat ook hoogtij vierde.
En niet alleen het Naoberschap, maar ook al die mensen uit verwachte en onverwachte hoek die een kaartje stuurden, die iets extra's deden of die juist niet kwamen om Manlief te beschermen, die een berichtje stuurden of die vroegen of ze onder bepaalde omstandigheden toch op bezoek konden komen, die luisterden naar mijn online-les-geef-frustraties en die met mij gingen wandelen, die iets extra's deden zodat de Wandelkerel zijn diploma kon halen en die Dochterlief toch een fantastische diploma-uitreiking wisten te geven. Iedereen liet zich van zijn beste kant zien.
En naast de wijde(re) omgeving het kunnen genieten van de ruimte in eigen tuin, waar een zwembad en tent hun plekje vonden om toch dat zomerse campinggevoel te ervaren.
En om de cirkel dan nog iets kleiner te maken, iets om nog veel dankbaarder voor te zijn. Namelijk de conclusie dat we het met elkaar, in huize "Wandelen en meer....", zo goed met elkaar kunnen vinden. We hebben meerdere maanden op elkaars lip gezeten en het waren soms spannende tijden (iets met twee te behalen diploma's en de daarbij behorende spanningen) en daar zijn we zonder grote ruzies en ellende doorheen gekomen. En dat maakt me trots. Trots op de jeugd die wist om te gaan met de moeilijke omstandigheden, trots op Manlief en mijzelf omdat het voor ons allebei aanpassen was aan elkaar en op ons alle vier omdat we elkaar de tent niet hebben uitgevochten maar elkaar juist door de dipjes en dips heen hielpen.
En als ik dan kijk naar mijn werk, dan ben ik trots op wat wij, mijn collega's en ik, hebben neergezet om onze leerlingen door de lockdownperiode heen te helpen. Het ging met vallen en opstaan en er zijn grote(re) en minder grote fouten gemaakt, maar als ik over de hele linie kijk, dan hebben we het goed gedaan. Dat ging soms ten koste van mijn privéleven met werkweken van zestig uur, maar juist dan stonden Manlief en de schatjes weer klaar om mij te steunen, te helpen of juist een schop onder mijn kont te geven.....
En dan heb ik het nog niet gehad over alles wat ik heb geleerd op het digitale vlak, want man, als je moet kun je ineens veel meer dan je voor mogelijk had gehouden, zeker als je je over je drempelvrees weet heen te zetten.
En met bovenstaande wil ik absoluut niet bagatelliseren dat 2020 voor sommige mensen een moeilijk jaar is geweest, ook ik vond het niet altijd makkelijk, maar ik hoop en wens dat iedereen uit het afgelopen jaar toch iets positiefs kan halen om in 2021 op voort te borduren.
Gezondheid, liefde en geluk gewenst voor 2021!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten