Naar Purper:


JE MOET ZEILEN OP DE WIND VAN VANDAAG. DE WIND VAN GISTEREN HELPT JE NIET VOORUIT, DE WIND VAN MORGEN BLIJFT MISSCHIEN WEL UIT! tekst en uitvoering: PURPER

Ik hou van motto's, hoewel ik niet iemand ben die ze zelf verzint. Liever zoek ik naar bestaande motto's die aansluiten bij mijn (manier van) leven. De tekst van Purper is al sinds jaren mijn handelsmerk, maar sinds ons bezoek aan de musical "Soldaat van Oranje" is daar een tweede motto aan toegevoegd: Morgen is Vandaag! Eigenlijk zeggen beide motto's hetzelfde. Geniet nu, leef nu, doe nu!!! En dat blijf ik proberen!!!!!

vrijdag 18 december 2020

Coronaquarantaine, deel 17

Ik had toch gehoopt dat ik deze titel niet meer van stal hoefde te halen, maar helaas zitten we weer in een lockdownsituatie, in een coronaquarantaine. Het was weer even schakelen.

Had ik net de Wandelkerel zondag naar Arnhem gebracht (er moesten nog wat spullen heen die niet echt in de trein te vervoeren waren), kwam hij nu dinsdagavond al weer naar huis, bepakt en bezakt, met spullen voor twee-en-halve week.

Dochterlief moest dinsdag nog snel wat afspraken verzetten en/of aanpassen, zodat ze verder kon met een project waar ze aan werkt en het was even afwachten wat er op haar werk zou gebeuren nu er weer alleen eten afgehaald mag worden. Gelukkig maakte het voor haar diensten geen verschil, zij kon gewoon aan het werk.

Zelf was ik opgelucht dat er een beslissing was genomen, geen fysieke lessen, even niet constant nadenken over afstand, regels, ventileren en vooral veel minder contacten. Tot duidelijk werd dat de examenklassen wel fysiek les moesten krijgen. Dat betekent automatisch dat ik dan hele dagen op school moet zijn, omdat er tussen de fysieke en de online lessen geen tijd is om naar huis te reizen. Dus alsnog veel contacten met leerlingen (twee van mijn vijf klassen zijn examenklassen) en collega's. Ik voelde gelijk de spanning weer toenemen.

Gelukkig is er in goed overleg veel mogelijk en heb ik kunnen overleggen dat ik de eerste week na de vakantie volledig thuis blijf. Mijn lessen aan de examenklassen doe ik online en een onderwijsassistent is fysiek aanwezig in het lokaal. En voor jullie nu denken: "En die onderwijsassistent dan?" Dit is in goed overleg gegaan, er is bij ons niemand gedwongen om fysiek aanwezig te zijn. Na de eerste week kijken we hoe het ervoor staat met eventuele besmettingen. Als die er niet of nauwelijks zijn, ga ik de tweede week weer fysiek naar school, lopen de besmettingen op, dan beoordelen we de situatie opnieuw. Er zo viel er weer een brok spanning van mijn schouders.

Vanaf woensdag tot en met vanmiddag besteedde ik tijd aan het voorbereiden van de online lessen. Daar ben ik zeker nog niet klaar mee, ook in vakantietijd vraagt dat nog wat tijd, maar vanaf een uur of vijf was het tijd voor ontspanning. We waren met zijn viertjes voor de vrijmibo en na een eerste rondje besloten we om de pick-up aan te zetten. Na twee LP's, ging ik over op singletjes. En de collectie is zeer divers.


Er werd gelachen, gedanst, gezongen, gemiauwd, maar vooral genoten.


En zo sloten we de eerste halve quarantaineweek af met een gezellige avond.

Geen opmerkingen: