Een rondje Hoogeveen

En toen was er weer een nieuwe lockdown en daarmee kwam er wederom een einde aan het wandelen in een groep, we mogen nog slechts met zijn tweeën op pad. En zo vertrok ik vanmorgen samen met Wandelmams richting Hoogeveen, waar we een combinatie hadden gemaakt van de Trommelslagersroute (stadswandeling) en de route "Naar Siberië (en weer terug)", samen negentien kilometer.

We besloten om te beginnen met de stadswandeling, zodat we de stad voor het druk zou worden op de markt weer verlaten zouden hebben. Het was nog een beetje schemerig toen we vertrokken en dat leverde mooie plaatjes op.

We slingerden door de stad en kwamen op nieuwe, maar ook op bekende plekken, onder andere een paar plekken die ook in het Westerborkpad zitten.

We liepen niet helemaal terug naar het station, ons beginpunt, maar we namen een tussendoortje richting Siberië. Ook hier volgden we stukken van het Westerborkpad, maar zeker ook nieuwe paadjes. Na een lang, modderig, hobbelig, glad pad langs een slootkant waren we blij dat we een bankje vonden waar we op konden zitten met de zon in onze rug. Tijd voor een hapje en even rust.

Ik wijs hier naar een sticker van het Westerborkpad, niet meer te zien door het bordje ervoor.

Na deze rust liepen we een rondje om Tiendeveen. Op de kaart zag het laatste deel van de route er saai uit, in een rechte lijn terug naar Hoogeveen, gelukkig viel dat in de praktijk erg mee. Het eerste deel van de rechte lijn bleek een fietspad te zijn en het tweede deel was een oude weg, omzoomd door bomen. Niks mis mee dus.

En zo hadden we op deze koude, maar mooie dag toch weer even buiten gespeeld.