Na een toeristisch tochtje door het Groninger land, kwamen Manlief en ik aan in Pieterburen. Manlief was vandaag mijn privéchauffeur, want het openbaar vervoer richting Pieterburen is niet ideaal. Na aankomst was het hoog tijd voor een bakkie, natuurlijk met gebak, bij "De buren van Pieter", het officiële startpunt van de route. Nadat ik Manlief en de rolstoel weer in de auto had geïnstalleerd en uitgezwaaid, ging ik voor een stempel naar de receptie. Ik liet niet alleen mijn wandelboekje stempelen, maar ook mijn reisdagboek. Eenmaal buiten maakte ik de nodige foto's voor ik eindelijk op pad ging, met als eerste doel Winsum, zo'n 11 km verderop.
Na een halve kilometer loop ik zo het weidse Groninger land in. wat een uitzicht, de zon komt erbij, wolken waaien over en in de verte zie ik kerktorens en molens. Ik schrik me rot als ik ineens een stem achter mij hoor, een fietser wil me passeren. Daarna is het weer heel lang rustig.
Via een brug kom ik op "mijn" eerste stuk weiland terecht. Ik geniet met volle teugen, ik heb de wind in mijn rug en de zon laat zich regelmatig zien. Ondanks het feit dat ik veel bewegwijzeringsstickers tegenkom, merk ik dat ik elke keer het boekje pak om de route te controleren. Zonde, want dan kan ik niet om me heen kijken. Ik stop het boekje weg en spreek met mezelf af dat ik alleen kijk als de bewegwijzering onduidelijk is of als ik op een kruising niet weet waar ik heen moet. Zo dat geeft rust.
Als ik Eenrum bereik ben ik een uur onderweg. Dat gaat lekker. Ik slinger door Eenrum en voor ik het weet ben ik in Mensingeweer. Daar krijg ik een appje van manlief dat hij weer veilig thuis is en dat hij languit op de bank ligt, even de benen weer wat rust gunnen. Toch wel erg fijn dat hij dit soort dingen weer kan.
Na Mensingeweer volgt een mooi weids stuk richting Winsum. Omdat de TodN ook door Winsum kwam, kijk ik of ik al iets bekends zie, maar dat is eerst niet zo. Pas als ik Winsum binnen loop, zie ik aan de andere kant van het water een horecagelegenheid waar we tijdens de TodN gezeten hebben. Evan later wandel ik over een pad dat ik wel al eerder gelopen heb. de kerk komt me bekend voor en het Kinderboekenhuis ook. Ooit, ooit ga ik daar uitgebreid op bezoek. Nu loop ik door nar het eindpunt van de eerste etappe, herberg Gouden Karper.
Omdat mijn nood hoog is, loop ik in één streep door naar het toilet. Daar hangt een prachtig bordje. omdat ik wel gebruik wil maken van de keuken, laat ik de fooienpot eerst links liggen.
Na het eten ga ik weer verder. Tijdens het eten heb ik de route even "voor" gelezen, ik ga richting Garnwerd. tijdens de TodN hebben we vanaf Garnwerd een stuk van het Pieterpad gelopen. daar zal ik nu dus weer lopen, ik ben alleen benieuwd of dat dezelfde kant op gaat of juiste tegengesteld.
Maar voor het zover is, mag ik eerst over een hek klimmen om de route te vervolgen. aan de afdrukken in de modder is te zien dat ik niet de eerste ben die vandaag over dat hek klimt. er is op het achterliggende weiland een mooi spoor uitgesleten, dus dat volg ik maar. er volgt nog een tweede hek waar ik overheen mag klimmen en daarna nog een paar klaphekken, waar ik gelukkig niet overheen hoef te klimmen. Met flinke plakkaten klei aan mijn schoenen bereik de weg. De klei zit zo vast dat stampen niet helpt om het los te krijgen. Dan maar met klei en al verder lopen.
De weg is best druk, maar de automobilisten houden gelukkig wel rekening met deze eenzame wandelaar. toch ben ik blij als ik weer weiland onder mijn voeten krijg. en dit stuk weiland hebben we tijdens de TodN gelopen, maar dan in tegengestelde richting. En hiermee is mijn eerdere vraag beantwoord.
Na een paar kilometer bereik ik Garnwerd en hoewel de verleiding groot is om café Hammingh te bezoeken, loop ik door. Het is nog geen uur geleden dat ik Winsum verliet, ik voel me goed, dus lekker doorwandelen.
Ik ga een voor mij nieuw stuk van het Pieterpad op. ook nu weer prachtige vergezichten, maar ook schapen op de dijk, water, bruggen en sluizen. En een boer die aan het mest rijden is. Ach geeft niks, ik vind het best lekker ruiken. Maar dat komt misschien ook omdat hij niet sproeit maar injecteert.
Na al het geslinger door weilanden (wel over fietspaden deze keer) kom ik weer op een doorgaande weg uit. En deze weg gaat mij naar Groningen leiden. Ik kom langs het kerkje van Oostum, dat op een wierde ligt en loop verder richting Wierumerschouw. Deze weg zat ook in de route van de TodN en ik herken dan ook diverse punten. ook het punt waar toen een mobiele toiletwagen stond. Die zou ik nu wel kunnen gebruiken........
Net na Wierumerschouw ga ik even op een bankje zitten. Niet langer dan tien minuten, want het is nog best fris om stil te zitten. Ik blijf de weg volgen en zie dan in de verte de brug die mij Groningen-stad gaat binnen brengen. Net voor mijn neus gaan de slagbomen naar beneden, een schip krijgt voorrang.
Het eerste deel na de brug gaat door een park en ik heb nog niet de indruk in een stad te zijn. Dat is even later wel anders, als ik het Noorderplantsoen binnen loop. Daar is het een drukte van jewelste. Studenten op weg naar het station, werkenden op weg naar huis, joggers, wandelaars met en zonder hond en kinderen die genieten van de vakantie.
Ik zoek mijn weg door de drukte en dat blijft zo tot ik bij het station kom. Hier zoek ik eerst een toilet op, dan haal ik iets te eten en vervolgens zoek ik mijn trein op. Het inchecken wil eerst niet lukken, waarschijnlijk al te lang niet met de trein gereisd. ik waardeer mijn tegoed op en kan dan wel inchecken. Jammer dat dit nodig was, want het saldo was voldoende.
Net nadat ik ben ingestapt, vertrekt de trein. ik laat Manlief weten hoe laat ik aankom, zodat hij mij kan ophalen. Net na zeven uur ben ik weer thuis. het was een heerlijke wandeldag met heerlijk wandelweer. de eerste twee etappes van het Pieterpad zitten erop.
1 opmerking:
Prachtige herinnering. Pieterpad...lang geleden gelopen in 2 delen. Eerst deel1 naar Coevorden. Deel 2 van Coevorden naar de Pieterberg.
Een reactie posten