Vandaag werden we richting Geeuwenbrug en het Leggelderveld gestuurd. We kwamen ook vandaag weer op nieuwe plekken, maar ook op bekende. Voor we het wisten hadden we er 5 km op zitten en waren we een bakkie toe.
We kwamen al snel tot de conclusie dat we vandaag het oefenen op rusten tot een kunst zouden verheffen. En dus werd er lang en uitgebreid geteut tijdens de koffie. Na de rust was het even opletten, want de signalen waren dubieus. Maar we kwamen op de goede route terecht.
We staken de Drentsche Hoofdvaart over en na een klein stukje Geeuwenbrug verlieten we de bewoonde wereld. We slingerden door het Leggelderveld en van diverse kanten staken wandelaars dit gebied over. De routes van de 20 en 30 km liepen deels gelijk op, maar kruisten elkaar ook en gingen soms zelfs tegengesteld over hetzelfde pad. Het krioelde dus van de wandelaars.
Voor we het doorhadden waren we alweer bij de volgende rustpost en ook hier streken we neer voor een bakkie. Het was reuzedruk en de banken zakten weg in de drassige ondergrond dus het was een beetje uitkijken, maar iedereen kwam zonder kleerscheuren weer op de weg. Ook vandaag namen we een sokkenfoto.
En weer genoten we van de prachtige omgeving. En na het oversteken van het Leggelderveld ging het weer naar Geeuwenbrug. We staken de Hoofdvaart weer over en zagen paarden staan met prachtig ingevlochten manen. Fotomomentje!!! Die arme dieren wisten niet wat hen overkwam.
Het duurt maar even of we zijn bij de derde rust, waar we gaan voor de soep. Op de één of andere manier is de groep wat uit elkaar gevallen en als ik vooraan sta in de rij, komt het tweede deel binnen om soep te halen. Ik bestel snel soep bij, maar dat wordt me niet in dank afgenomen. Er is een meneer die heel boos wordt en mij bijna door de tafel heen, zodat ik niet veilig met de soep kan vertrekken. Maar ik wordt geholpen door mijn wandelmaatjes, die verderop staan, en even later zitten we allemaal aan de soep.
Na de rust stappen we nog even stevig door en voor we het doorhebben zijn we weer in Diever. Ruim voor we bij de finish zijn horen we de muziek en bij binnenkomst krijgen we een roos. We melden af en strijken neer op het terras, waar het gezelschap nog verder wordt aangevuld. We zitten nog na en uiteindelijk gaan Mams en ik voor een laatste vierdaagse-ijsje op pad.
De eerste vierdaagse van dit jaar is een feit. We hebben honderd km gewandeld in heerlijk gezelschap. Het zal voor mij niet mogelijk zijn om hier elk jaar 4 dagen te wandelen, maar ik kom hier zeker terug.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten