Milleniumtocht IJlst

Voor het eerst sinds de 4Daagse gingen Wandelmams en ik weer eens aan de wandel. En zo ging op deze zaterdagmorgen de wekker vroeg en vertrokken Wandelmams en ik mooi op tijd richting Friesland. Na een kleine omweg kwamen we uiteindelijk op het startterrein terecht. Daar was het nog rustig, maar het was de bedoeling dat het in de loop van de dag veel drukker zou worden, want 's middags was er een festival. Maar eerst aan de wandel.

De tocht bestond uit 3 lussen. De eerste lus heette Oosthem. We werden eerst door IJlst gestuurd en daar kwamen langs grachten en overtuinen. Ook zagen we een enorme schoorsteen staan, maar de route stuurde ons een andere kant op, dus lieten we de toren nu links liggen.

Nadat we langs een aantal enorme huizen waren gelopen, verlieten we IJlst en kwamen tussen de weilanden terecht. In eerste instantie nog keurig over de weg, maar later, via een bruggetje, door de weilanden zelf. We moesten over een aantal hekken klimmen, waarbij met name het eerste hek wat moeite kostte vanwege de erg hoge opstap, maar met een beetje inspanning lukte het ons om deze hindernis te overwinnen. Na de laatste hindernis moesten we tussen de koeien door. In eerste instantie vonden de dames al die rare mensen maar niks, maar even later gingen ze gewoon verder met grazen en herkauwen en konden we rustig onze weg vervolgen. Na een laatste hindernis, onder het prikkeldraad door en over het hek daarachter heen, kwamen we weer op de openbare weg terecht. Door het dorpje Oosthem liepen we weer naar IJlst, om ons weer te melden op de startlocatie.

Na een korte pauze en een bakkie was het tijd voor ronde 2. Deze route heette Sneek en we werden dus ook richting Sneek gestuurd. Maar eerst liepen we weer door het mooie IJlst. Daarna ging de route weer door een stuk weiland en via een achteraf weggetje doorkruisten we een viaduct en een aquaduct. Er overheen, er onderdoor en weer er overheen.

Langs het water liepen we terug naar IJlst. In de verte zagen we twee molens en die kwamen steeds dichterbij. Langs het water bloeiden nog diverse bloemen en we vergaten bijna door te lopen, omdat we  zoveel foto's maakten. Maar ook nu wisten we IJlst weer te bereiken, om weer neer te strijken op het terras op het festivalterrein.

De laatste ronde bracht ons in de Ruterpolder. Dit is een bestaand pad door de landerijen. En nu liepen we wel langs de grote schoorsteen die we eerder al zagen staan. Deze schoorsteen bleek te zijn geweest van één van de vele schaatsfabrieken die IJlst vroeger rijk was. Net na de schoorsteen moesten we het water oversteken met behulp van pontje. Dit pontje werkte op pure spierkracht en dus moesten Wandelmams en ik aan het werk.

De route door de polder bleek niet geheel zonder gevaar, maar wel erg mooi. Net voor we IJlst weer inliepen begon het te regenen, maar gelukkig was dat van korte duur. In IJlst liepen we over de gracht, tussen de huizen en de overtuinen. Deze overtuinen zijn eigenlijk de voortuinen, alleen loopt er tussen de tuin en het huis nog een weg. We schoten nog een paar plaatjes en toen konden we ons afmelden. De eerste kilometers na de 4Daagse hebben we met plezier gelopen en we hebben genoten van de mooie tocht.

Voor we naar huis vertrokken hebben we nog een rondje over het festivalterrein gelopen. Er was meer dan genoeg te zien, maar de vele voorstellingen hebben we aan ons voorbij laten gaan, omdat we toch wel verlangden naar een douche en een bank.