Eens in de zoveel tijd houden we een meisjesdag. En wij dat zijn dan Wandelmams, dochterlief en ik. Omdat het Wandelmannetje op voetbalkamp was en manlief gewoon aan het werk, hadden we de mogelijkheid weer eens met de meisjes op stap te gaan. Deze keer ging de tocht naar de Koninklijke Tichelaar in Makkum.
Na een goed uur rijden waren we in Makkum. Helaas misten we de afslag naar Tichelaar en verdwaalden we in de smalle straatjes van Makkum. Uiteindelijk stonden we stil voor een brug. Ik heb toen maar snel de Tom-Tom gepakt en die bracht ons zonder problemen naar de plek van bestemming. De auto parkeerden we naast het pand en we gingen naar binnen.
De Koninklijke Tichelaar heeft een grote toonzaal, die vol staat en hangt met porselein. Bordjes, bekers, tegels, kralen, knopen, kunstobjecten en nog veel meer. Vol bewondering keken we rond. Naast al deze losse objecten was er een wand met speciale tegels. Er hing onder andere een enorme tegel die gemaakt is voor de gevel van het Groninger Museum. Achter deze wand was een ruimte waar allemaal mallen stonden voor het maken van vazen, borden, kommen, enzovoort. Achter de stellage met deze mallen zat een glazen wand, waardoor je de werkruimte in keek, waar alle voorwerpen met de hand worden beschilderd. Want Tichelaar levert alleen handwerk.
Dat was helaas ook te merken aan de prijzen. Het idee van het meenemen van een souvenir lieten we al snel varen. Een tegeltje was al snel 30 euro, vazen en schalen waren 10 keer die prijs en knoopjes en kralen waren ook ver boven onze begroting. Gelukkig hadden ze ook kaartjes met afbeeldingen van de diverse tegeltjes, dus daar hebben we toen maar een exemplaar van meegenomen.
Na dit bezoek besloten we om in Makkum wat te gaan eten. We zaten lekker op een terras, het zonnetje scheen, de wind werd tegen gehouden door een glazen wand, dus wat konden we ons nog meer wensen. Ehhh, nou, ........ iets te eten misschien. We hebben bijna een uur zitten wachten op een half zwarte tosti en twee baguettes van mini-formaat. (Niet niezen, anders is je broodje weg!)
Ondanks deze tegenslag lieten we ons humeur niet bederven en we besloten om nog even te gaan shoppen in Sneek. Dochterlief vond een leuk topje en ook voor het Wandelmannetje werd het één en ander gescoord. Moe maar voldaan stapten we weer in de auto naar huis.
We hebben genoten van de meisjespraat, het shoppen en de meisjesdingen. Kortom het was een geslaagde meisjesdag.
Ondertussen zijn er drie generaties aan de wandel. En alle drie de generaties hebben hun sporen achtergelaten in Wandelland. Ooit ben ik dit blog begonnen om de wandelvorderingen van generatie 3 bij te houden. Maar het is intussen een kroniek geworden van een een gezin dat in stormachtig weer is beland, maar dat overeind is gebleven en volop geniet van elkaar en het leven. Ik hoop dat jullie mee genieten van de grote en kleine dingen die ons leven leuk maken.
Naar Purper:
JE MOET ZEILEN OP DE WIND VAN VANDAAG. DE WIND VAN GISTEREN HELPT JE NIET VOORUIT, DE WIND VAN MORGEN BLIJFT MISSCHIEN WEL UIT! tekst en uitvoering: PURPER
Ik hou van motto's, hoewel ik niet iemand ben die ze zelf verzint. Liever zoek ik naar bestaande motto's die aansluiten bij mijn (manier van) leven. De tekst van Purper is al sinds jaren mijn handelsmerk, maar sinds ons bezoek aan de musical "Soldaat van Oranje" is daar een tweede motto aan toegevoegd: Morgen is Vandaag! Eigenlijk zeggen beide motto's hetzelfde. Geniet nu, leef nu, doe nu!!! En dat blijf ik proberen!!!!!
Ik hou van motto's, hoewel ik niet iemand ben die ze zelf verzint. Liever zoek ik naar bestaande motto's die aansluiten bij mijn (manier van) leven. De tekst van Purper is al sinds jaren mijn handelsmerk, maar sinds ons bezoek aan de musical "Soldaat van Oranje" is daar een tweede motto aan toegevoegd: Morgen is Vandaag! Eigenlijk zeggen beide motto's hetzelfde. Geniet nu, leef nu, doe nu!!! En dat blijf ik proberen!!!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten