Naar Purper:


JE MOET ZEILEN OP DE WIND VAN VANDAAG. DE WIND VAN GISTEREN HELPT JE NIET VOORUIT, DE WIND VAN MORGEN BLIJFT MISSCHIEN WEL UIT! tekst en uitvoering: PURPER

Ik hou van motto's, hoewel ik niet iemand ben die ze zelf verzint. Liever zoek ik naar bestaande motto's die aansluiten bij mijn (manier van) leven. De tekst van Purper is al sinds jaren mijn handelsmerk, maar sinds ons bezoek aan de musical "Soldaat van Oranje" is daar een tweede motto aan toegevoegd: Morgen is Vandaag! Eigenlijk zeggen beide motto's hetzelfde. Geniet nu, leef nu, doe nu!!! En dat blijf ik proberen!!!!!

maandag 6 mei 2024

Op weg naar de Elfstedenwandeltocht

Vandaag vertrok ik naar Leeuwarden voor een, voor mij, geheel nieuw wandelavontuur, namelijk de Elfstedenwandeltocht. In vijf dagen een rondje langs alle elf Friese steden. Ik ging voor de totaalbeleving en had dus een bootarrangement geboekt. Slapen op een boot met andere wandelaars en terwijl wij lopen, vaart de boot naar de volgende bestemming, dus altijd je bed in de buurt van de finish, en vandaag was het tijd om in te schepen.

Eerst bracht ik mijn auto naar de garage, de tijdelijke reparatie van de bumper zou worden vervangen door een blijvende reparatie. Vanaf de garage liep ik naar het station, waar ik de trein naar Leeuwarden nam.


Eenmaal in Leeuwarden besloot ik om naar de boten te lopen, ik was vroeg genoeg en zo ver was het nou ook weer niet. Ik was niet de enige die daar zo over dacht, er liepen verdacht veel mensen met (wandel)rugzakken en koffers en tassen rond.

Toen we aan boord mochten, was het even zoeken naar mijn hut, maar dat was meer omdat ik de achterste hut had, dan dat het lastig zoeken was, op alle deuren zaten A4-tjes geplakt waar de namen van de slapers opstonden. Ik was de eerste die "onze" hut betrad en hoewel ik even twijfelde of ik niet moest overleggen, nam ik toch maar gelijk een onderbed in beslag, ik had niet zo'n zin in klimmen. Gelukkig leverde dat geen problemen op.


Aan boord werd het gezellig druk en er werden vele praatjes aangeknoopt. Met een groepje ging ik naar de 11Stedenhal waar ik mijn startkaart kon ophalen en waar later gegeten kon worden. Het eten was een fantastisch pastabuffet, erg lekker gegeten.



Terug aan boord begon het zenuwengedoe van inpakken, klaarzetten en voorbereiden, discussies over hoe laat een wekker gezet zou worden, tips vragen aan ervaren EWT-lopers en tenslotte nog even gezellig bij elkaar zitten. Rond half 10 was het rustig op de boot, tijd om een paar uur te gaan slapen....



Geen opmerkingen: