Naar Purper:


JE MOET ZEILEN OP DE WIND VAN VANDAAG. DE WIND VAN GISTEREN HELPT JE NIET VOORUIT, DE WIND VAN MORGEN BLIJFT MISSCHIEN WEL UIT! tekst en uitvoering: PURPER

Ik hou van motto's, hoewel ik niet iemand ben die ze zelf verzint. Liever zoek ik naar bestaande motto's die aansluiten bij mijn (manier van) leven. De tekst van Purper is al sinds jaren mijn handelsmerk, maar sinds ons bezoek aan de musical "Soldaat van Oranje" is daar een tweede motto aan toegevoegd: Morgen is Vandaag! Eigenlijk zeggen beide motto's hetzelfde. Geniet nu, leef nu, doe nu!!! En dat blijf ik proberen!!!!!

zondag 11 februari 2024

Jarig

Na een jubileum volgt altijd weer een "gewoon" jaar en dat geldt natuurlijk ook voor mijn verjaardag. Dus na het feest van vorig jaar, werd ik dit jaar gewoon 51. En een verjaardag is natuurlijk niet tegen te houden.....

Ik heb lang getwijfeld of ik dit jaar mijn verjaardag zou vieren. Niet omdat ik niet ouder wil worden en zeker niet omdat ik het niet leuk vind om jarig te zijn. Sterker nog, ik ben qua verjaardagen net een klein kind, ik kijk ernaar uit en ik hoop altijd weer op veel kaartjes en een paar cadeautjes...

De twijfel zat hem dit jaar in het feit dat een aantal mensen waar ik veel van houd, niet aanwezig zouden zijn en juist bij vieringen komt afwezigheid hard aan. Ik voerde dan ook veel gesprekken met Manlief over het al dan niet vieren van mijn verjaardag. De conclusie was uiteindelijk dat we een bescheiden viering zouden doen....

De bescheiden viering begon op mijn verjaardag zelf, dus afgelopen vrijdag, met de thuiskomst van Dochterlief (de Wandelkerel was er al) in de loop van de middag. Een bakkie, gebak, elkaar en een cadeau. Ik kreeg de door mij zo gewenste e-reader. 
 
Ik ben en blijf iemand van het papieren boek, maar tijdens meerdaagse wandeltochten mis ik mijn boeken enorm, je stopt tenslotte geen stapel boeken in je rugzak. Maar met een e-reader, zelfs met beschermhoes, kun je een enorme stapel boeken meenemen met een enorm laag gewicht. Ik ben Manlief en de schatjes dan ook enorm dankbaar dat ze mij dit, toch wel dure, cadeau hebben gegeven. Ik ben namelijk niet voor de eenvoudigste e-reader gegaan, onderweg moet zo'n ding tenslotte wel tegen een stootje, en wat water,  kunnen.

Na de middagkoffie hadden de schatjes hun eigen programma, iets met studie ofzo, en Manlief wilde zijn puzzels uit de krant afmaken, dat was dus voor mij een mooi moment om nog even een ommetje te maken. Heerlijk uitwaaien dus....






Vandaag ontvingen we familie en vrienden en zoals ik al zei, niet iedereen waar ik van houd was aanwezig. Dat maakte mij vooraf wat verdrietig, maar uiteindelijk was het, ondanks het gemis, een leuke middag, met nog wat lieve, onverwachte cadeautjes en dat naast de kaartjes die ik al had gekregen. 




Ondanks het gemis, heb ik mij toch erg jarig gevoeld.........

Geen opmerkingen: