Vandaag ging ik in mijn eentje op pad. Ook daar kan ik enorm van genieten, al ben ik bij een georganiseerde tocht natuurlijk nooit echt alleen, er lopen eigenlijk altijd wel mensen in de buurt. Al voor ik me kon inschrijven had er al een leuke tippel opzitten. De FLAL had een weiland geregeld om te parkeren, maar door de hoge waterstand was het weiland niet te gebruiken, we moesten dus parkeren op de reguliere parkeerplaatsen van het gevangenismuseum. Vanaf deze parkeerplaats was het een kilometer of twee lopen naar de start, een warming-up was dus niet nodig.
Vanaf de start in de kantine van VV Veenhuizen, waar mijn inschrijving werd afgehandeld door Albert, ging het via dezelfde route weer terug naar de parkeerplaats. We liepen een flink stuk langs de de doorgaande weg, niet echt des FLAL's, maar toen bedacht ik dat er al was gemeld dat de omliggende bossen ook wel last hebben van de hoge waterstand en dat de route daarom was aangepast. Veel verhard dus en daarmee een mooie gelegenheid om een keer te trainen op tempo. Ik gooide dus het gas eropna een kilometer of drie.....
De eerste rust was in Haule, maar daar was het zo ontzettend druk, dat ik besloot om na een bezoek aan het toilet maar direct door te lopen. Dat betekende wel dat ik of ergens op een bakje moest gaan zitten of dat ik mijn eerst rust op 18 kilometer zou hebben. Ik besloot om gewoon maar eens te kijken hoe het zou gaan.
Na Haule werd het wel echt duidelijk dat de waterstand flink hoog was, er waren bijna meren ontstaan....
Er zat een leuke verrassing in de route, de Weperbult, een voormalige vuilstort. Bovenop de bult is een prachtig, slingerend, wandelpad aangelegd en daar zag ik de wandelaars voor mij dan ook heen en weer slingeren, genieten....
Op weg naar de rust in Fochteloo, zag ik nog een bijzonder fenomeen in een sloot, een soort fontein. er zal wel ergens een pomp tussen gezeten hebben ofzo, maar het was wel een mooi gezicht.
De laatste paar kilometer voor de rust brachten nog een klein geschiedenislesje. In deze omgeving zijn twee voormalige kampen met een roerige en bijzondere geschiedenis, de kampen Ybenheerd en Oranje. Vlak na deze kampen bereikte ik (dan eindelijk) mijn eerste rust, aan de soep en Fochteloo!
Op mijn Strava zag ik dat het trainen op tempo vandaag prima lukte.
Bij de rust trof ik Tine, ook zij genoot even van een korte rust. We kletsten even bij aan de bar en toen zij haar drinken had, ging ik weer verder.
Het laatste stuk ging door het Fochteloërveen, wat een prachtig gebied is dat toch. Jammer genoeg kwam er een flinke bui aan in de verte, gelukkig kon ik mijn hoed en capuchon opzetten voor de bui begon, want het bleek een beste hagelbui te zijn.
Zeer charmant....
Na nog een laatste zandpad en een laatste modderpad bereikte in Veenhuizen weer.
Omdat ik vanmorgen aan de late kant was, had ik mijn startersbakkie
overgeslagen. Ik leverde dus nu mijn consumptiebon nog in voor een
bakkie thee en ging even bij Albert zitten om bij te kletsen. Toen mijn
thee op was, maakte ik de kilometers naar de auto weer. Het zal al met
al vandaag een kilometer of 30 zijn geweest. Al met al een mooie
wandeldag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten