Afgelopen jaren is Manlief achteruit gegaan. Daar hebben we ons redelijk doorheen geslagen, maar ik miste het enorm dat we niet meer konden fietsen. 's Avonds na het eten even een blokje om met zijn tweeën. Of met zijn vieren ergens een ijsje gaan eten. We
pasten er een mouw aan, maar toch. Ik had het woord scootmobiel al eens subtiel laten vallen, maar daar reageerde Manlief zeer allergisch op.
Maar we zijn nu een jaar verder en toen ik het woord scootmobiel nog eens liet vallen, zag Manlief de voordelen van dit vervoer. En zo gingen we vanmorgen voor het eerst sinds anderhalf/twee jaar weer met zijn vieren een stukje "fietsen".
We hopen op een mooie nazomer!!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten