Schatten der natuur

Toen we een paar weken terug in Giethoorn waren om te genieten van sneeuw en ijs, zijn we ook even binnen gelopen bij museum "de oude aarde". Als klein meisje kwam ik daar al graag en ook dochterlief keek haar ogen uit. Met een poster met allerlei soorten edelstenen erop, een aantal mooie stenen en rode wangen van enthousiasme kwamen we weer buiten. Ook haar broer boog zich bij thuiskomst enthousiast over de poster en de stenen.

En ineens bedacht ik mij dat er ergens op zolder nog een doos moest staan met mijn ouder verzameling stenen en schelpen. Vanmiddag liep zoonlief even met zijn ziel onder zijn arm. Hij kon even niets bedenken om te doen en hing wat rond. Op zich niet erg, maar hij voelde er zich deze keer niet prettig bij. Soms heeft hij van die hangmomenten en ziet hij er toch actief uit, maar nu niet. en dus dacht ik weer aan die doos met stenen en schelpen. Op naar de zolder dus.

En het was een succes. Samen hebben de schatjes lange tijd over de stenen en de poster gebogen gezeten. En helaas wist ik niet meer van alle stenen de naam. Dat is VRE-SE-LIJK, want nu moet ik weer een keer met de kinderen naar "de oude aarde" toe om informatie te vragen. Het valt ook allemaal niet mee.......

Gelukkig is het bijna vakantie!