Tja, opvoeden. Wat is dat eigenlijk en wanneer doe je het goed. En wat is goed eigenlijk???? Goed begint natuurlijk bij wat je zelf, als ouders, verlangt van je kind. Op een bepaald moment komt daar bij wat de nabije buitenwereld, familie en naaste vrienden, verlangt van je kind en dus van jou als ouder.
Weer een stap verder gaat je kind naar school en komen daar regels van school bij, maar ook regels van andere ouders, want je kind gaat "uitspelen." En dan komt de sport. De meeste kinderen gaan zo rond hun 6e jaar een sport beoefenen. In het geval van ons wandelmannetje ging het om voetbal. En waar het op 6-jarige leeftijd begint met plezier in voetbal, gaat het langzaamaan over in plezier in samenspelen, respect voor je medespelers en voor je tegenstander en uiteindelijk in, met plezier, een team worden.
Naast alle opvoeding die de "jongens" thuis en op school krijgen, vinden wij de belangrijkste "opvoeding" van het sportveld wel, dat verliezen niet erg is, zolang je maar je best doet en eerlijk speelt. Deze instelling is er soms de oorzaak van dat "onze jongens" te lief zijn, maar uiteindelijk zijn "wij" ervan overtuigd dat dit ervoor zorgt dat deze jongens sportieve en goede voetballers worden.
Helaas geldt dit niet voor alle tegenstanders. Vandaag hebben we weer een uniek voorbeeld daarvan gekregen. "Onze jongens" speelden vandaag de topper. Zij, als nummer 2, tegen nummer 1. Helaas brak speler nummer 8 vrijdag zijn pols, dus geen wissels vandaag, alle 7 jongens moesten de volledige wedstrijd spelen. In de beker werd nipt verloren van deze tegenstander, met 8-7, dus alle jongens waren zeer gemotiveerd vandaag.
Na korte tijd stonden ze met 1-0 achter, maar daarna ging het super. Via 1-1 bleef het team een voorsprong houden. Tot zo'n 7 minuten voor tijd......... De superspits, die al wat moe werd, maar er 4 van de 6 doelpunten in had geknald (stand toen 4-6), werd op grove wijze, op weg naar de 4-7 vrij voor de keeper, van achter neer gesabeld. Als supporters en leiders waren we redelijk geschokt dat een jongen van 10 jaar zo'n overtreding beging, dus wachtten wij op een fluitje van de scheids. Die bleef uit en uit en uit, tot bleek dat onze spits echt niet meer opstond. Na wat gesjor mocht er verzorging in het veld komen en kregen "wij" een vrije bal mee, maar de tegenstander die de overtreding had gemaakt kreeg niets te horen. Sterker nog........ de begeleider van onze keeper stond met stoom uit zijn oren het tafereel te aanschouwen. Wat bleek, een ouder van de tegenstander zei: "Nou, dat werd een keer tijd dat dat ventje werd aangepakt." Wat dan vooral sneu is, is dat jongens van die leeftijf zo van slag zijn door deze vorm van "onrecht" dat de eindstand uiteindelijk 8-6 werd en onze helden dus verloren.
OK. Jammer. Dit gebeurt. Alle aanwezige begeleiders, ouders en zelfs een opa hebben de jongens de hemel ingeprezen. "Super gevoetbald, jammer, goed gedaan, jullie zijn super...." Natuurlijk hebben onze leiders gesproken met de scheids en de leider van de tegenstander omdat dit soort gedrag niet hoort, maar klaar. Verliezen hoort erbij.
Ook ik kon ermee leven, niet verdiend, maar zo gaat dat. Totdat, totdat....., ooooooooooo. Kan nog boos worden. Zit samen met ons wandelmannetje thuis een broodje te eten. We hebben het nog even over de wedstrijd. Hij zei zelf dat hij op het laatst te moe was om nog echt iets te kunnen doen en dat hij toch wel een beetje verdrietig was vanwege het verlies. "Het was echt jameer dat we geen wissel hadden mam, we waren allemaal zo moe....." En toen, o toen......... "Weet je ik echt rot vond mam?" Geen idee natuurlijk. "Toen ik één van die jongens een hand wilde geven en ik zei dat hij goed had gespeeld zij hij: "Blijf van me af, GVD!" Mama, toen was ik echt boos." O, o, o, wat ben ik blij dat ik dat niet heb gehoord. Ik ben namelijk erg bang dat ik dat menneke in zijn nekvel had gegrepen om ik weet niet wat te doen.........
Gelukkig hebben al "onze jongens" zich zeer sportief gedragen en overheerste ondanks het verlies vooral het positieve gevoel van een goed gespeelde wedstrijd. Dan maar af en toe verlies, want zoiets kan toch echt niet.
Laten we hopen dat "onze jongens" de voetballers van de toekomst zijn!!!!!!!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten