Pepernotenwandeltocht Apeldoorn

Na de Kennedymars van Diever heb ik geen serieuze wandeltocht meer gelopen. Dat had te maken met andere bezigheden, maar ook met feit dat ik ziek ben geweest. Na het heerlijke rondje van vorige week over de Utrechtse Heuvelrug, wilde ik vandaag eens kijken hoe het er voorstaat met mijn conditie en daarom vertrok ik vanmorgen naar Apeldoorn, de dichtsbijzijnde wandeltocht dit weekend.

Ik was mooi op tijd en was al snel klaar met inschrijven. Ik ging nog even naar het toilet en toen ik terugkwam, stond er ineens een enorme lange rij, ik had mij dus net op tijd ingeschreven.

Vanaf de start slingerde ik eerst door de starten van Apeldoorn om zo de stad uit te lopen. Gelukkig werden we over de wandelpaadjes gestuurd, zodat het niet alleen maar auto's was. Het was flink koud bij de start, dus ik begon met muts op en handschoenen aan, maar ik kreeg het al snel warm genoeg om zonder muts en handschoenen verder te gaan.

Na verloop van tijd liep ik het bos in en ik bleef in het bos tot de rust op 10 kilometer. Wat was het genieten van het herfstbos, zeker toen ik op een omheind deel van het bos zwijntjes zag lopen.

De rust was bij een scoutinggroep in een blokhut op de top van een verhoging, prachtige plek om die blokhut neer te zetten. Binnen deed de tocht zijn naam eer aan, er stonden pepernoten op elke tafel en ook de Sint was aanwezig met enkele Pieten.

Na een lekker bakkie thee en een versnapering ging ik weer verder. Even een rondje om de blokhut om de route weer op te pakken. Bij de volgende splitsing van routes, moest ik even goed opletten....

Rechtsaf dus. Ik had mij ingeschreven voor de 25 kilometer, maar mijn benen lieten weten dat 20 kilometer genoeg zou zijn vandaag. Ik luisterde braaf naar mijn benen, die griep heeft er dus nog flink ingehakt. Maar goed, ook 20 kilometer is alweer een mooi begin.

Op een bepaald moment zag ik iets onnatuurlijks groens door de bomen schemeren. Bij nadere inspectie bleek het te gaan om jonge aanplant die door dat groen wordt beschermd tegen wild, zo groeien die open plekken hopelijk weer een beetje dicht. Al blijf ik het een raar gezicht vinden, zo'n lichtgroene vlek in het bos.

Na 5 kilometer was ik weer terug in de blokhut, waar ik mijzelf trakteerde op een beker snert. Deze snert slaagde voor de snerttest, de lepel bleef er rechtop in staan, en daarnaast smaakte hij ook nog eens zeer goed, dit was versgemaakte snert.

Na de rust ging het weer verder, eerst hetzelfde stukje als na na de vorige keer rust hier, maar nu wist ik al dat ik rechtdoor moest.

De rest van de route ging grotendeels langs de Spreng, zelfs toen ik alweer in Apeldoorn liep, zag ik hem nog af en toe gaan.

En zo was ik na 20 kilometer weer terug bij het startpunt. Nog niet helemaal zo fit als ik had gehoopt, al viel het tempo mij uiteindelijk niet tegen, gezien de vele kilometers door het bos. En het belangrijkste, ik heb weer lekker een dag buiten gespeeld!!!

Toen ik bijna thuis was, moest ik even aan de kant voor de Sinterklaasoptocht in mijn eigen dorp. Omdat ik zo braaf aan de kant ging, kreeg ik van een lieve Piet een handje pepernoten, daarmee sloot in de Pepernotenwandeltocht op gepast wijze af.