Ate en Hilly kwamen tijdens een wandeltocht vanuit Zwolle een folder tegen van een nieuw pelgrimspad, het Pelgrimspad IJsseldelta. Omdat wij gek zijn op pelgrimeren, op wandelen en op stempels verzamelen schaften we de boekjes aan en gingen we vandaag op pad voor het eerste deel van dit 105 kilometer lange pelgrimspad.
We gingen met de trein naar Zwolle en daar waren we mooi vroeg, zo vroeg dat de Onze Lieve Vrouwe Basiliek, ook wel de Peperbus genoemd, nog niet open was. We besloten dus om de route door de binnenstad, waar nog twee stempelposten zaten naast die in de Onze Lieve Vrouwe Basiliek, eerst over te slaan en dat deel vanmiddag alsnog te lopen als de stempelposten wel open waren. We gingen dus direct op weg richting Kampen, ons 'eindpunt' van vandaag. Het was slechts een heel klein stukje lopen vanaf het station naar het punt waar we de route op wilden pakken.
We pikten de route op met uitzicht op museum De Fundatie en op de Peperbus, het officiële begin van de route. Tot vanmiddag dus....
Door park Eekhout, via de Willemskade en langs Dinoland bereikten we het Engelse Werk, een prachtig park aan de rand van Zwolle. We slingerden door dit park en genoten van de herfstkleuren en de relatieve rust zo vroeg op de zaterdagochtend. Uiteindelijk eindigden we bij de IJssel, met uitzicht op de IJsselbrug.
We liepen een stukje langs de langs de uiterwaarden van de IJssel en kwamen bij een van die prachtige minder bekende plekjes van Zwolle, de Katerveer sluizen. We stonden alweer stil om foto's te maken....
We vervolgden onze weg langs buurtschap Spoolde en de nodige kilometers later staken we het Zwolle-IJsselkanaal over om weer richting de IJssel te lopen. We konden kiezen of we via het fietspad langs de IJssel zouden lopen of via de uiterwaarden, het werden de uiterwaarden. Dat was een goede keuze, wat genieten daar.
Even een foto delen met een liefhebber van wandelen langs het water.......
Uiteindelijk kwamen we uit bij een fietspad, om dat fietspad te bereiken, konden we kiezen tussen glibberen en glijden door de modder of klimmen over een hek. Het werd het hek....
We slingerden nog even door de uiterwaarden, we kwamen een groep tegen die op zoek ging naar dierensporen, leuk om deze mensen even te spreken. Ondertussen waren we wel toe aan een bakkie en die vonden we even later bij De Vreugdehoeve, een biologische schapenmelkerij. Tijd voor warme chocolademelk.
Hoewel De Vreugdehoeve niet op de lijst met officiële stempelposten staat, vroegen wij toch of ze een stempel voor ons hadden, en ja hoor, ze hadden en een stempel en een sticker voor ons. Het was even rekenen waar de stempel moest komen, met de gemiste stempels van vanmorgen, maar daarna stempelden we erop los. In het boekje op de bladzijde van de routebeschrijving, in het boekje op de stempelkaart en op de losse stempelkaart, ook de sticker kreeg een plek bij de routebeschrijving. Helemaal blij vervolgden we onze weg.
Deze weg ging verder langs de IJssel, we liepen op het fietspad bovenop de dijk en het was genieten. Eerst links de Vreugderijkerwaard, een stukje natuur van Natuurmomenten met op de achtergrond Zalk, maar we keken vooral ook naar rechts, want daar moesten we ergens de dijk verlaten om onze eerste officiële stempelpost te bezoeken, de Mariakapel van Veecaten. En inderdaad even later moesten we rechtsaf en na een paar honderd meter bereikten we de Mariakapel. En daar was het weer stempelen, stempelen, stempelen en natuurlijk schreven we iets in het logboek.
Na het bezoek aan de Mariakapel liepen we weer terug richting de dijk, de IJssel en het fietspad. Over de dijk ging het richting Wilsum en in Wilsum maakten we keuze om de uiterwaarden weer in te gaan. Hierbij kwamen we bij de haven van Wilsum en daar stond een replica van een oude klokkenstoel. Natuurlijk kon Ate het niet laten en probeerde hij de klokkenstoel even uit.
Het stuk door de Mastenbroekerpolder vonden we niet echt geweldig, we waren blij dat we IJsselmuiden bereikten, want de wind was pittig en de route niet heel bijzonder. We vonden de stempel op de aangegeven plek en na het stempelen maakten we de route af tot het station. Officieel eindigt de route bij de Onze Lieve Vrouwe of Buitenkerk in Kampen, maar er waren twee goede redenen om bij het station te stoppen, De eerste was dfat ik echt enorm nodig naar het toilet moest en de tweede was dat de trein richting Zwolle bijna vertrok en we in Zwolle nog een stukje van de route te gaan hadden.
Weer terug in Zwolle liepen we direct naar de Peperbus (Onze Lieve Vrouwe ten hemelopneming Basiliek), het officiële beginpunt van dit Pelgrimspad. Op weg daarnaartoe maakten we min of meer dezelfde foto's als vanmorgen.
Bij de Peperbus kregen we onze startstempel en natuurlijk stak ik een kaarsje aan.
Van de Peperbus ging het naar de Michaelskerk, waar we ook stempel scoorden. We kregen wel te horen dat er nog een speciale stempel komt voor het Pelgrimspad IJsseldelta, er zit dus niets anders op dan nog een keer terug te gaan....
De binnenstad van Zwolle is prachtig, dus we genoten van de het wandelen daar. Op een bepaald moment realiseerden we ons dat we haast moesten maken om de (voor ons) laatste stempel van vandaag te halen, deze was in de Dominicanenkerk. We moesten even zoeken, maar met behulp van de vrijwilligers daar, wisten we de stempel te vinden.
Vanuit de Dominicanenkerk liepen we in de schemering weer terug naar het station, de eerste 30 kilometer van het Pelgrimspad IJsseldelta zitten erop. In de trein naar huis maakten we een afspraak voor het vervolg, die staat gepland in het nieuwe jaar, maar wat hebben we er zin in!
De eerste stempels zijn binnen en dat het om een nieuw pad gaat en dat de stempelkussens nog vers zijn, was na afloop te zien aan onze vingers en aan de boekjes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten