Dagje Amsterdam

Vriendin Fem en ik zijn begonnen met het beklimmen van kerken en/of kerktorens. Nu is onze lijst nog niet zo heel lang, want tot nu toe beklommen we alleen de Michaëlskerk en de Onze Lieve Vrouwekerk/Peprbus in Zwolle, maar je moet ergens beginnen toch.

Vandaag wilden we een nieuwe kerk toevoegen aan ons lijstje, de Nieuwe Kerk in Amsterdam. Vanwege de renovatie is het mogelijk om op het dak van de kerk te komen, die kans wilden we grijpen. Ik nam een verlofdag op en zo zaten we vanmorgen tegen half 10 in de trein op weg naar Amsterdam.

Eenmaal in Amsterdam wisten we dat we nog ruim de tijd hadden voor we de Nieuwe Kerk konden beklimmen, dus we namen eerst de tijd voor een rondje stad, al waren we voornamelijk op zoek naar een terras waar we even lekker in het zonnetje konden zitten met een bakkie en een happie.

Vanaf het Centraal Station kom je natuurlijk terecht op De Dam en daar werden we geconfronteerd met de demonstratie van de dag hiervoor. Er waren een aantal schoonmaakploegen bezig om Het Paleis op De Dam schoon te maken, er was tijdens de Rode Lijn demonstratie rode verf gespoten op het Paleis. En natuurlijk heeft iedereen recht op zijn eigen mening, maar bij het bekladden van gebouwen houdt het voor mij wel op.

Uiteindelijk vonden we een fantastische plek op een terras. Een heerlijk bakkie, een lekkere lunch en gewoon lekker doorpraten daar waar we in de trein waren gebleven, er is tenslotte genoeg te praten als je al ruim 35 jaar bevriend bent. De wilde stapjaren, de foute vriendjes, de gezamenlijke vakanties, maar vooral de dingen die verder niemand snapt, behalve wij omdat ze gebaseerd zijn op onze gezamenlijke herinneringen. Daarnaast is het er natuurlijk ook gewoon het heden, met de dagelijkse praktijk, het hebben van een partner, de kinderen, ouders en de huidige maatschappij en nu eindelijk weer eens tijd voor elkaar.

Na verloop van slenterden we weer naar De Dam, waar we nog heel even moesten wachten voor we de Nieuwe Kerk konden beklimmen. 

De weg naar boven was al genieten. De oude stenen trappen waren bekleed met houten platen, maar het begon pas echt toen we op de steigertrappen net buiten de toren kwamen. Uitzicht op het Paleis op De Dam, uitzicht op De Dam en uitzicht op bijzondere details.

Ook vanaf het dak van de Nieuwe Kerk genoten van het zicht op Amsterdam, op zoek naar bekende plekken zagen we er een aantal wel, maar ook een aantal niet.

Tja, en natuurlijk moesten er ook wel weer wat sel- en we-fies gemaakt worden...

We deden ons best, maar dit zijn echt, echt waar, de beste foto's die ertussen zaten....

We deden nog een extra rondje over het dak voor we weer naar beneden gingen. 

Eenmaal weer beneden besloten we dat we nog even verder gingen met de toerist uithangen, ons volgende bezoek was dus een bezoek aan het Paleis op De Dam.

In Het Paleis op De Dam moesten we trouwens even wennen aan de audio-tour....

In het begin volgden we getrouw de audio-tour, maar na verloop van tijd waren onze hersenen totaal overvoerd met alle informatie. En het was niet dat we het niet interessant vonden, het was gewoon simpelweg te veel informatie in een te korte tijd. Maar het is wel een prachtig paleis.

Hier dus van binnenuit de rode verf op de ruiten.......

Na het verwerken van al deze informatie hadden onze hersenen snelle energie nodig, tenminste dat was ons excuus om een warme wafel met slagroom te nuttigen.

Omdat we gebruik maakten van de Daluren bij de NS zochten we nog een leuke tijdsbesteding, dat werd een ouderwetse rondvaart. Tot twee minuten voor vertrek waren we de enige passagiers, uiteindelijk vertrokken we met vijf passagiers, alleen wilden die andere drie passagiers niet eens aan de kapitein vertellen welke taal zij spraken, de kapitein koos dus voor Nederlands (voor ons) en Frans.

Tijdens de rondvaart vertelde de kapitein ons van alles over zijn baan en over de dingen die hij had meegemaakt in zijn lange carrière als kapitein van een rondvaartboot in de Amsterdamse grachten, we kregen dus eigenlijk een privé-tour...

En laat ik gelijk maar even duidelijk zijn, wij doen nooit, maar dan ook nooit raar, gek of apart. 

Echt niet, dit is voor ons heel gewoon!!!!!

Na de rondvaart vonden we een leuk tentje in de Warmoesstraat om wat te eten en daarna liepen we het kleine stukje naar het station. De terugreis stond bol van de vertragingen, van mensen die het spoor op wilden omdat ze het ergens niet mee eens zijn, van politie die dat wilde voorkomen, van seinstoringen, van koude en winderige stations en van een lekker warm bakkie.

Maar wat vooral bleef was die warme vriendschap, van dat leven dat op en af ging en van twee vriendinnen die elkaar altijd zijn blijven vinden. Luv U Fem.....