Naar Purper:


JE MOET ZEILEN OP DE WIND VAN VANDAAG. DE WIND VAN GISTEREN HELPT JE NIET VOORUIT, DE WIND VAN MORGEN BLIJFT MISSCHIEN WEL UIT! tekst en uitvoering: PURPER

Ik hou van motto's, hoewel ik niet iemand ben die ze zelf verzint. Liever zoek ik naar bestaande motto's die aansluiten bij mijn (manier van) leven. De tekst van Purper is al sinds jaren mijn handelsmerk, maar sinds ons bezoek aan de musical "Soldaat van Oranje" is daar een tweede motto aan toegevoegd: Morgen is Vandaag! Eigenlijk zeggen beide motto's hetzelfde. Geniet nu, leef nu, doe nu!!! En dat blijf ik proberen!!!!!

zondag 31 augustus 2025

52.495 Mijn eigen kamer

Nu de Wandelkerel echt op zichzelf woont, in een huis en niet meer op een kamer, heb ik mijn kans gegrepen. Ik heb zijn oude slaapkamer verandert in mijn hobbykamer. En mocht je nu denken dat hij niet meer welkom is om hier te blijven slapen, dan kan ik je gerust stellen, we hebben nog steeds een logeerkamer, die hij overigens ook al eens gebruikt heeft....

Maar om terug te komen op mijn hobbykamer, er was wel werk aan de winkel. Eerst haalde ik al mijn spullen uit onze slaapkamer, waar ik een hobbyhoek had. Omdat ik een hekel heb aan een onrustige slaapkamer maakte ik eerst die in orde. Op de plek van mijn hobbyhoek kwamen een stoel en een kastje te staan die nog bij schonpapa vandaan komen. Ik kon het toen niet over mijn hart verkrijgen om ze weg te doen, gelukkig maar, want ze hebben nu een mooi plekje.


In mijn hobbykamer was het vooral een kwestie van heel veel dingen op hun plek zetten. Bij het sjouwen van tafels en kasten had ik hulp gehad van veel (voornamelijk mannelijke) familieleden, maar alles op zijn plek zetten, wilde ik toch echt zelf doen.

Er stonden tassen vol lappen en lapjes, die deed ik allemaal netjes gesorteerd in doorzichtige bakken. Deze bakken komen achter het knieschot te staan, zodat er geen zonlicht bijkomt. De kans op verkleuren is dus nihil.





De oude kledingkast van de Wandelkerel is blijven staan, die kan niet meer naar beneden, en die kastruimte vulde ik aan met oude lockerkastjes. Genoeg opbergruimte dus.


Langzaam maar zeker werd de ruimte leger en kreeg alles een plekje. Ik werd er helemaal blij van, ruimte om mij te bewegen, werkruimte op de tafels en voldoende kastruimte om alles geordend op te ruimen. Voor de sfeer zette ik nog een paar planten neer. En dan nu maar gewoon eens aan de slag gaan daar om te ervaren of het allemaal werkt. Er zullen vast nog wel wat veranderingen komen...





De Wandelkerel had eerder metalen platen (displates) opgehangen en de magneten die daarbij horen, waren blijven zitten. Ik heb dus voor mijzelf nieuwe platen gekocht, want dat ziet er toch beter uit dan magneten aan de muur....


Geen opmerkingen: