Vanmorgen volgden we hetzelfde ritueel als gistermorgen, aankleden, ontbijten, bakkie thee, lunch mee voor onderweg en dan de auto in. We maakten de geplande omweg om Albert op te halen en parkeerden de auto vervolgens op bijna dezelfde plek als gistermorgen. Albert moest een poosje wachten, voor hij kon starten, maar Geert Jan, Ate en ik konden vrij snel van start.
Vandaag mochten we door het gebouw van theater Kielzog, waar overigens niet alleen een theater maar ook een bibliotheek, een gemeentehuis en een kunstencentrum te vinden zijn. Er was dus genoeg te zien daar. We verlieten onder de opkomende zon Hoogezand, of was het nou Sappemeer, en dat leverde mooie plaatjes op.
Bij de opkomende zon liepen we richting Kolham. Ergens op weg daarnaartoe nam Geert Jan het run 'an, hij kwam in zijn eigen ritme en dan hou ik hem niet bij. Of Ate hem niet bij kan houden, zullen we nooit weten, simpelweg omdat Ate bij mij bleef... We liepen een rondje om de kerk van Kolham en toen wij naar de kerk liepen, kwam Geert Jan er weer vandaan, we gaven elkaar een high five, we zouden elkaar wel weer ergens zien vandaag.
Bij het dorpshuis van Kolham was een rust, maar Ate en ik besloten om daar door te lopen, al hield ik natuurlijk wel een sanitaire stop. Via de camping Hof van Kolham gingen we een stukje bos door. Toen we het bos door waren, kwamen we uit op een rustige landweg waar we uitzicht hadden over een prachtig stuk natuur. Door de laagstaande zon en en het bos achter ons liepen we zelf in de schaduw, maar zagen we verderop de zon al schijnen, prachtig gewoon.
Bij de uitkijktoren Duurswold klommen we even naar boven, dat was even opletten, de trap was soms nog wat glad, maar het was meer dan de moeite waard. Wat een prachtig uitzicht en een mooie plek om even iets te eten. De meeste wandelaars liepen hier door, ze weten niet wat ze gemist hebben.
In Woudbloem werden we ontvangen door de BBB, nee niet die politieke partij, maar de Boom Boom Band. We hoorden ze al van verre.... In de voormalige aardappelzetmeelfabriek was het tijd voor onze eerste pauze. Natuurlijk kon Ate het niet laten om te trakteren op wat lekkers, zeker niet omdat het huisgemaakte appelcake met appels uit eigen boomgaard betrof. Ik liet me niet kennen en deed met hem mee 😉.
Op deze prachtige plek kwamen we even lekker bij, we kletsten wat en we troffen Roelie weer, nog steeds op weg naar Tocht om de Noord nummer 18. Toen we verder gingen moesten we een ingetogen versie van een pontonbrug over voor we door een van de gemalen mochten lopen. Het thema "water" was vandaag weer duidelijk aanwezig. Ook na het vertrek uit de fabriekshal hoorden we nog lange tijd het geluid van de Boom Boom Band, soms leek het zelfs weer even dichterbij te komen.
Onder een stralende zon gingen we op weg naar het hoogtepunt van vandaag, het Knuppelpad. Een vlonderpad van 750 meter door het Roegwold. Voor de mensen die een vlonderpad niet zien zitten, was er een alternatieve route, maar Ate en ik (nog steeds zonder Geert Jan) gingen zeker niet voor het alternatief.
De dames die in eerste instantie achter ons liepen hadden dat misschien beter wel kunnen doen, want toen ik stilstond om foto's te maken, raakten ze lichtelijk in paniek. "Je moet niet stil gaan staan hoor, anders durf ik zo niet meer verder. Loop door, loop door!!" Gelukkig zat er ergens halverwege een klein eilandje, zodat we even van het vlonderpad afkonden om deze dames voor te laten gaan, ik wilde toch echt af en toe stil kunnen staan om foto's te maken.
Na het Knuppelpad raakte ik even van het padje af om een plek te zoeken voor een groen toilet, de rust in Schildwolde kon ik echt niet meer halen....
Met uitzicht op het Knuppelpad liepen we richting Schildwolde, waar we in het MFC aan de soep gingen.
Na de soep werd ons volgende richtpunt de Fraeylemaborg, maar voor we daar waren, kwamen we eerst nog bij een prachtig bankje, tijd voor een goed gesprek!!!
We genoten van het park van de Fraeylemaborg en het uitzicht op de borg zelf. Het was wel duidelijk dat de TodN-wandelaars niet de enige wandelaars waren die genoten van dit park, het was eend rukte van belang met wandelaars van diverse pluimage, ouderen, verliefde pubers, gezinnen met jonge kinderen en van die idioten met van die rugzakken...
Ik had in de appgroep gezien dat de samenkomst met de 25-kilometerlopers bij een molen was, dus toen ik een molen zag, dacht ik dat het punt van samenkomst was, maar toen ik dat meldde in de appgroep, bleek dat ik mis zat, we moesten nog een stukje verder zijn. Mijn verwarring was op zich niet heel gek, er bleken op korte afstand van elkaar drie molens te staan en bij de laatste was het punt van samenkomst.
En zelfs nog een vierde molen, maar daar zijn we niet langs gelopen....
In Froombosch hielden we nog een rust in het dorpshuis. Tijd voor een cola op medicinale basis en even de voetjes van de vloer, letterlijk deze keer. Figuurlijk was ook mogelijk, want er werd volop gezongen daar.
In polonaise liepen Ate en ik het dorpshuis weer uit, op naar Sappemeer. Dat ging redelijk rechttoe, rechtaan. In Sappemeer kwam het vertier weer, eerst bij de voormalige HBS Aletta Jacobs en vlak daarna bij de Historische scheepswerf Wolthuis.
Ook leuk was het bezoek aan een creatieve studio, waar je kon dansen, toneelspelen en van alles kon maken, maar het allerleukste moest toen nog komen.....
.... een bezoek aan Zonnehuis Sint Jozef. Hier was het werkelijk een groot feest. We kregen een chocolaatje, het koor was volop aan het zingen, er was volop water beschikbaar, er stond nog een schaal met snoepjes en als klap op de vuurpijl kregen we bij het verlaten van het Zonnehuis een zelfgemaakte sleutelhanger. Deze deden Ate en ik direct aan onze rugzak. Echt, wat een feestje daar.
Vanaf het Zonnehuis wachtten ons echt nog de laatste loodjes en die laatste loodjes werden nog opgeleukt met doedelzakmuziek.
Eenmaal weer bij de finish troffen we Geert Jan, de 25-kilometerlopers en wat aanschuivers. We zaten gezellig na met een drankje en een hapje. Dit jaar geen stamppotbuffet, maar patat en een eierbal. We hebben ervan genoten.
Na een gezellige nazit bracht ik Albert weer naar huis en reden we gedrieën naar het huis van Geert Jan. Hier pakten Ate en ik onze spullen in, ik nadat ik nog even snel had gedoucht, en deden we nog een drankje voor ik Ate naar het station bracht. Natuurlijk niet voor we Geert Jan hartelijk hadden bedankt voor zijn gastvrijheid.
Ik reed rustig naar huis en liet weten dat ik weer veilig thuis. Tocht om de Noord editie 2024 zit erop.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten