Naar Purper:


JE MOET ZEILEN OP DE WIND VAN VANDAAG. DE WIND VAN GISTEREN HELPT JE NIET VOORUIT, DE WIND VAN MORGEN BLIJFT MISSCHIEN WEL UIT! tekst en uitvoering: PURPER

Ik hou van motto's, hoewel ik niet iemand ben die ze zelf verzint. Liever zoek ik naar bestaande motto's die aansluiten bij mijn (manier van) leven. De tekst van Purper is al sinds jaren mijn handelsmerk, maar sinds ons bezoek aan de musical "Soldaat van Oranje" is daar een tweede motto aan toegevoegd: Morgen is Vandaag! Eigenlijk zeggen beide motto's hetzelfde. Geniet nu, leef nu, doe nu!!! En dat blijf ik proberen!!!!!

dinsdag 22 augustus 2023

Podagristenpad, Bad Bentheim-Denekamp

Van ons tijdelijk onderkomen liepen we in een minuut of twintig naar het station van Almelo. Dat ging zo vlot dat we een trein eerder richting Hengelo konden nemen. Dat was erg prettig, want in plaats van drie minuten overstaptijd hadden we nu 33 minuten overstaptijd. We haalden in Hengelo dus een kop koffie en een kop thee en dat maakte het wachten zeer aangenaam.



Eenmaal in Bad Bentheim liepen we naar het kasteel, want vlak daarbij was het toeristinfopunt. Helaas ging  die pas om tien uur open, dus eerst nog maar naar de supermarkt voor inkopen. Terug bij het toeristinfopunt wachtte ons een  teleurstelling, geen papieren routekaarten van het Podagristenpad meer, we moesten het doen met een stempel en een sticker.









Net na tien uur gingen we dan echt op pad. Een klein stukje terug richting station en dan door naar het kuuroord, daar waar die drie Podagristen ooit voor kwamen. Bij het kuuroord liepen we door de tuin, waar we allerhande patiënten zagen lopen/krukken.







Na de tuin liepen we het bos in, eerst nog een stuk omheind bos met allerlei informatiebordjes en daarna "los" bos. Na een uurtje namen we even een korte pauze, beter voor het (soms onwillige) been van Hilly en daarna gewoon weer verder door het bos. De omgeving was vergelijkbaar met onze eigen Drentse omgeving, bos, maisvelden, weilanden met koeien en landweggetjes. Ondertussen was het twaalf uur en dus tijd om wat te eten, dat deden we in een prachtige houten blokhut met aan de achterzijde een groen toilet.






 
Het pad dat volgde was wat minder aangenaam om te lopen, verharde, halfverharde en onverharde ondergrond wisselden elkaar af. Het weer even tijd voor een korte rust, maar de bankjes waren zeer dun gezaaid op dit deel van het pad, het werd dus hangen in een weiland.

Vanaf het weiland was het nog een kilometer of vijf, zes naar der camping, maar de camping lag wel een kilometer of drie van de route. We moesten dus de route even verlaten, morgen zoeken we die wel weer op. Vlak voor de camping genoten we nog van een vers sapje en nadat die op was, stonden we binnen vijf minuten bij de receptie.




We kregen een plekje toegewezen en daar hebben we snel de tentjes neergezet. Eerst nog even lekker bijgekomen en wat gedronken en toen  was het tijd voor de douche. Heerlijk opgefrist gingen we naar het restaurant waar we  genoten van een biertje 0.0 en een bord pasta, met als toetje de kinderdisco.





Na een laatste drankje bij de tent is het tijd voor reorganisatie en tanden poetsen en dan hup, naar bed. Morgen weer een nieuwe dag.

Geen opmerkingen: