Sinds dit kalenderjaar is er door de ziektekostenverzekeraar een wijziging doorgevoerd in de vergoeding van medische hulpmiddelen. Sinds 1 januari 2021 worden de kosten hiervoor niet meer (volledig) vergoed als je bij de apotheek bestelt. Alleen als je bij een medische groothandel bestelt, geldt een vergoeding van 100%. Volgens de ziektekostenverzekeraar heeft dat de volgende voordelen:
- U krijgt persoonlijke zorg en advies door gespecialiseerd verpleegkundig personeel
- De medisch speciaalzaken sturen de rekening gelijk naar Zilveren Kruis.
U hoeft het dus niet eerst zelf te betalen. Wel zo makkelijk. - U betaalt geen verzendkosten
Dat eerste punt hebben wij nog niet meegemaakt, Manlief maakt al jaren, tot grote tevredenheid, gebruik van de medische hulpmiddelen, dus hij heeft nog geen advies nodig gehad. Het tweede punt geldt ook niet voor ons, onze apotheekhoudende huisarts regelde zelf de betaling met de verzekering, wij hebben nooit ook maar een cent zelf betaald. En het derde punt is natuurlijk helemaal niet van toepassing als je zelf de materialen ophaalt bij de huisarts, vaak ook nog op de fiets, dus zonder benzinekosten.
Een groot voordeel daarvan is dat je dat doet op een moment dat het jou uitkomt. Een pakketbezorger komt op een moment dat het hem uitkomt en aangezien Manlief niet in staat is om pakketten aan te pakken, staat een pakket met kostbare medische hulpmiddelen dus weleens een halve dag voor de deur. De oplossing volgens derden? Pakket bij anderen laten bezorgen. Ja ja, dan ben je dus ten eerste afhankelijk van anderen en vervolgens moet ik alsnog het pakket ergens ophalen.
Een ander argument van de ziektekostenverzekeraar is dat de zorg op deze manier betaalbaar blijft. Nou ja, daar willen wij natuurlijk wel aan meewerken. Maar dan moet de ziektekostenverzekeraar niet de lasten op anderen verhalen. Voor de medische groothandel de hulpmiddelen mag uitleveren, moet er eerst een verwijzing zijn dat je die middelen echt nodig hebt. En wie mag dat doen? De huisarts. Diezelfde huisarts die de middelen niet meer mag leveren, moet zorgen voor een verwijzing, maar voor die verwijzing krijgt de huisarts geen vergoeding van de zorgverzekeraar. Ja, zo kan ik ook besparen, anderen gratis aan het werk zetten.
Gelukkig heeft onze huisarts de verwijzing geregeld, maar voor wij wisten dat het op deze manier moest, heeft Manlief weken zonder Proshield gezeten, waardoor zijn doorligplekken groter en heftiger zijn geworden. Gelukkig gaat het nu de goede kant op, maar hij heeft toch wel een poosje gehad dat hij amper kon zitten, zelfs niet in zijn gloedje-nieuwe, super-de-luxe sta-op-stoel.
Ook op het gebied van de medicijnen is er het één en ander veranderd. Manlief gebruikt heftige medicijnen om de ontstekingen te onderdrukken. Deze medicijnen worden voorgeschreven door de neurlooog, maar omdat Manlief onder behandeling is in Amsterdam, worden deze medicijnen verstrekt door de apotheek hier. Die regeling loopt al jaren nar ieders tevredenheid. Maar omdat de medicijnen van Manlief niet door een huisarts voorgeschreven mogen worden, moet er nu elke keer toestemming gevraagd worden aan de neuroloog. Dus elke drie maanden kreeg Manlief van de apotheek te horen dat de medicijnen pas vertrekt werden na toestemming van de neuroloog. Na overleg is die termijn nu verlengd naar een jaar, dus elk jaar moet er opnieuw toestemming worden gevraagd aan de neuroloog. Zoals ik al zei, makkelijker kunnen we het niet maken.
En natuurlijk snappen wij best wel dat het goed is dat er kritisch wordt gekeken naar het gebruik van medicijnen en medische hulpmiddelen, maar leg die verantwoordelijkheid niet volledig bij de patiënt. Manlief is gelukkig in staat om dat allemaal zelf te regelen, maar er zijn zoveel mensen die voor dit soort dingen afhankelijk zijn van anderen, van mantelzorgers. En laat ik nu uit ervaring weten dat de rol van mantelzorger al zwaar genoeg is zonder al die extra rompslomp.
Ik hoop dus maar dat ze het wel makkelijker kunnen gaan maken.........
Geen opmerkingen:
Een reactie posten