Gelukkig was het al gezellig druk in de kantine van VV Steenwijk. Dit omdat de Kennedymars al de vorige avond om 22.00 uur was gestart. Met z'n drieën vertrokken we om 7 uur voor lus 3 van de Kennedymars. Wandelmams en ik hebben in het verleden al de eerste 2 lussen van deze tocht 's nachts gelopen, maar omdat het Wandelmannetje nu mee ging voor zijn eerste 40-km-tocht hielden wij het dit jaar bij de dagtocht.
Lus 3 bracht ons richting de Woldberg. Een gebied dat wij kennen van eerdere tochten, maar waar wij ook iedere keer weer nieuwe plekjes en paadjes tegen komen.
En hoewel er deze keer vooraf geen contact was geweest, hoopten wij dat we ook nu weer oom H. tegen zouden komen. Voorgaande edities, toen Wandelmams en ik de nachteditie van deze tocht liepen waren we tegelijkertijd met hem gestart, maar ja, nu vertrokken we overdag. Maar we werden niet teleurgesteld, want we kwamen oom H. tegen toen wij net gestart waren en hij bijna klaar was met lus drie. En dus kreeg oom H. een driedubbele high-five, tot grote verbazing van zijn wandelmaten.
De Woldberg bracht ons bos, weide en dieren. En ook nog een leuk optrekje. Dit huis had van alle vier de zijden hetzelfde aangezicht. Ongelooflijk groot, en nu nog op zoek naar een goede tuinman!!!
Uiteindelijk kwamen we uit in Eesveen. Het Wandelmannetje was nog steeds vol goede moed en nam zijn oma vreselijk in de maling!!! Lang leve het kleefkruid.
Richting Steenwijk kwamen we weer terecht bij de geluidswal en die stond vol met klaprozen. En dat vind ik prachtige bloemen, dus dat was wel een foto waard. Na zo'n 17 km waren we weer terug bij VV Steenwijk, waar we genoten van een kop tomatensoep. Ondertussen was er ook een voetbaltoernooi voor C-junioren gestart en ik wet niet wie er verbaasder keek, hij of ik, maar ik kwam een leerling tegen, die meedeed aan het toernooi. Altijd leuk om dat mee te maken.
Na de soep vertrokken we voor lus 4. We waren net op weg toen een lieve, digitale wandelvriendin informeerde hoe het ging. Nou, prima dus.We voelden ons goed, het was perfect wandelweer, dus wat kon ons gebeuren.
Gebeuren kon ons niet zoveel. Een klein misverstand over het te verwachten pompstation dat op de routebeschrijving stond. Met de kennis van de omgeving rekenden Wandelmams en ik op een benzinepompstation, maar het bleek te gaan om een pompstation in het waterwingebied.
Ach, de rustpost met de gezellige mensen en de aangeboden versnaperingen maakte dat weer helemaal goed. En via het bos gingen we door richting Havelte.
Het weer werd Hollands mooi en we genoten. Na de laatste wagenrust moesten we nog 6 km. En het Wandelmannetje werd moe. En nu ging het er dus om hoe hij daar mee om ging. Want de optie van 30 km tijdens de N4D staat nog altijd open. Tenslotte gaat het om de lol in het wandelen....
Maar het Wandelmannetje pakte het wonderwel goed op. Hij ging liedjes zingen, vroeg ons om liedjes te zingen, vroeg om een hand (of twee) en wist zo de finish te halen.
Gelukkig had ik ervoor gezorgd dat zijn Crocs in de auto lagen en hij dus na afloop zijn wandelschoenen uit kon doen. Hij kwam wel tot de conclusie dat zijn voeten eruit zagen als de voeten van oude mensen....
Ze deden "auw, zeer" en volgens hem waren ze zeker kwaad op hem, maar hij heeft super gelopen vandaag.
En na een lekker bad, waarbij hij zijn voeten masseerde met behulp van de bubbels, werd hij weer vriendjes met zijn voeten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten