Vandaag een stukkie gewandeld met het Wandelmannetje. Het betrof hier een eigen wandeling, want we gingen op verjaardagsvisite.
We vertrokken om 10 uur. En na 2 km kwamen we erachter dat het Wandelmannetje zijn hooikoortsmedicijnen was vergeten in te nemen. Dus snel manlief gebeld, want het mannetje nieste zich suf. Ook was het veel warmer dan we dachten, dus hebben we gelijk maar een laag uitgedaan en aan manlief meegegeven.
Het was echt erg warm, maar ondanks dat liepen we heerlijk. We kwamen op stukken die we in het verleden ook al gelopen hebben, maar de omgeving waarin we wonen is prachtig. En de vorige keer lag er nog ijs op de sloten en nu dus duidelijk niet. Na zo'n 13 km hielden we een korte pauze in het gras. We dronken wat en aten wat en toen....... stopte er een auto. Het bleek Wandelmams te zijn, die op weg was naar haar werk. Na een kort praatje ging Wandelmams verder en ook wij stapten weer op.
Na een krappe 4 km kwamen we in de eerstvolgende plaats, en daar streken we neer op een terras. Het Wandelmannetje nam (uiteraard) een tosti, ik ging voor de boerenomelet. Na het verversen van ons drinkwater gingen we op weg voor de laatste 5 km.
En ineens kreeg het Wandelmannetje het op zijn heupen. Hij gooide het tempo omhoog en hield dat vol. Net voor we de sluiproute namen naar de woonwijk waar we moesten zijn, reden man- en dochterlief ons voorbij. We werden enthousiast toegewuifd. Nu wilde het Wandelmannetje er eerder zijn dan zijn vader en zusje en dus bleef hij in stevig tempo doorlopen. Gelukkig voor hem reed manlief, zoals gewoonlijk, een keer verkeerd en dus waren wij een paar minuten eerder op de plaats van bestemming.
Op deze warme wandeldag hebben we weer 22 km toegevoegd aan onze wandelkilometers.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten