Opruimwoede

De afgelopen drie dagen ben ik zwaar aan het opruimen geweest. Zo zwaar dat ik amper foto's genomen heb, maar ik kan met de hand op het hart beweren dat ik me het schompes heb gewerkt. Gelukkig voor mij was de Wandelkerel thuis en hoewel hij ook een paar dagen bij het oude vertrouwde dierenpension heeft gewerkt, heeft hij mij ook nog twee middagen geholpen.

Vorig weekend had ik, samen met de Wandelkerel en vriend Danny, al de helft van de zolder leeggehaald. Al deze dozen en bakken hadden tijdelijk opgeslagen gestaan op onze oude slaapkamer (ook wel de chillkamer genoemd). Nu haalde ik al deze bakken en dozen naar beneden zodat ik samen met Manlief alles kon sorteren. We maakten vier stapels: afval voor in de ondergrondse container, afval voor de textielcontainer, afval voor het afvalverwerkingsstation en spullen voor de kringloop.

De eerste lading die het huis verliet, was het textiel, een kofferbak vol.

Na het sorteren bleven er drie bakken over die de weer terug mochten naar de zolder.

De dinsdagmiddag bracht ik met de Wandelkerel door op de zolder. De helft die nog volstond bevatte kampeerspullen en oude meubelen. Die keken de Wandelkerel en ik na. Alles wat bewaard moest blijven, plaatsten we tijdelijk op het lege deel en alles wat weg moest brachten we eerst een verdieping lager. Toen ook dat deel door de zeef was gegaan, kreeg alles weer een nette plaats. Daarna haalden we alles wat weer naar de zolder moest ook weer naar de zolder en daarna kon de vlizotrap ingeklapt en het luik dicht. Zolder weer netjes, de Wandelkerel en ik flink wat blauwe plekken rijker.

Nu moest alles wat in de chillkamer stond nog een verdieping naar beneden en naar de schuur. Toen we dat hadden gedaan, waren de Wandelkerel en ik er voor de dinsdag helemaal klaar mee.

Woensdagmorgen stond deel drie op het programma, het sorteren van alles wat er nog stond voor de kringloop of het afvalverwerkingsstation. Dat leverde twee ritten naar het afvalverwerkingsstation op. De eerste deed ik alleen, alleen spullen voor het gratis veld. Bij de tweede rit kreeg ik hulp van de Wandelkerel. Hij kon toen hij terugkwam van zijn werk, direct instappen. Kofferbak en aanhanger lagen vol, hierbij had ik hulp gekregen van de buurman. Fijn zo'n goede buur.

 

Op zolder vond ik ook nog een doos vol kaartjes uit de periode december 2011-maart 2012. Toen was Manlief dus echt heel erg ziek. Manlief heeft minstens twee uur lang alle kaartjes en brieven zitten doorkijken en de meest bijzondere las hij aan mij voor. Deze doos is weer naar zolder gegaan, de inhoud is te bijzonder.

 

Nadat alles wat moest naar het afvalverwerkingsstation was gebracht, reorganiseerden de Wandelkerel en ik alles wat er nog stond voor de kringloop. Het duurt helaas een paar weken voor dit opgehaald kan worden, maar we willen tot die tijd natuurlijk wel fatsoenlijk kunnen bewegen in de schuur en in de bijkeuken.

 

En nu ben ik kapot en een heleboel blauwe plekken en flink spierpijn rijker. Maar vooral ben ik heel blij dat er zoveel zooi uit ons huis vertrokken is.