Deze week werd er gewandeld op vrijdag, omdat ik voor de zaterdag andere afspraken heb gemaakt. Morgen gaan Dochterlief en ik namelijk haar kamer in Groningen leeg halen. Wandelmams en ik vertrokken dus deze vrijdagmorgen weer richting Dwingeloo om een sterpunt vol te wandelen. Vandaag gingen we naar Spier.
Al snel werd duidelijk dat we daar de goede dag voor hadden uitgezocht, de dag begon met veel meer zon en een stuk minder fris dan vorige week. We staken de Brink deze keer helemaal over en even later lieten we Dwingeloo alweer achter ons. Net buiten het dorp was genieten van de opkomende zon boven de landerijen, ook al moesten we blijven opletten, omdat we op het eerste stukje nog geconfronteerd werden met auto's en vrachtwagens.
Al snel kwamen we bij de Bospub waar we dan ook het bos in werden gestuurd. En hoewel we hier al vaak zijn geweest en vele kilometers hebben gelopen, kwamen we toch weer op een voor ons nieuw pad terecht, dat was het eerste cadeautje van de dag. Uiteindelijk kwamen we weer op het asfalt terecht, maar gelukkig konden we ook daar genieten van de herfstkleuren. We bekeken de radiotelescoop vanaf een andere kant voor we weer het bos ingingen.
Via een graspad, langs grafheuvels en een ven, ging het richting schaapskooi "Achter het Zaand" waar we de schaapherder met zijn kudden zagen vertrekken. Jammer genoeg kruisten onze wegen elkaar net niet, maar op afstand genoten we toch van dit tafereel.
Nadat we de schaapskooi waren gepasseerd kwamen we op het rolstoelpad terecht. Een prachtig pad over en door het natte heidegebied. Ondertussen kwam de zon steeds verder op en werd het simpelweg aangenaam warm wandelweer.
We slingerden verder door bos, bos en bos, richting Spier. We overwonnen enkele obstakels vanwege werkzaamheden en natuurlijk beklommen we het uitkijkpunt "De Schapenkop". Het was niet de eerste keer dat we hier waren, maar elke keer weer vind ik het ene bijzonder punt. Aan de ene kant de A28, waar het verkeer voorbijraast en aan de andere kant een prachtig en weids uitzicht over het Dwingelderveld. Wat het deze keer extra bijzonder maakte was dat we weden opgewacht door ene kudde schapen, die niet verblikten of verbloosden toen wij aan kwamen lopen, het was eerder zo dat ze ons probeerden weg te kijken.........
Vanaf de Schapenkop was het nog maar een klein stukje naar de Boslounge in Spier. Die was natuurlijk niet geopend, maar er stonden gelukkig nog wel een aantal picknickbanken buiten. En gelukkig voor ons was er ook nog een picknickbank vrij die vol in de zon stond. Een perfect plekje voor een pauze dus.
We genoten van een broodje, een eitje en een slok thee voor we weer verder gingen. Toen we aanstalten maken om weer in te pakken, kwam er ene mevrouw aangelopen, die keurig op afstand bleef wachten tot wij onze spullen hadden ingepakt, ook zij wilde een bakkie doen in het zonnetje. het was dan ook echt een mooie najaarsdag.
En verder ging het weer door het Dwingelderveld. Langs vers gezaagd hout, wat ruikt dat toch lekker, en door ontbindend bos, wat ik ook heerlijk vind ruiken. Over de welbekende vlonderpaden vervolgden we onze weg en even later werd ook het oog gestreeld, zeker toen Mams en ik de tijd namen om enkele detailfoto's te maken.
Mijn mooiste foto van deze dag vind ik toch wel de foto die ik maakte van een spinnenweb (met spin) dat vol zat met dauwdruppels.
We slingerden nog een poosje voort door het Dwingelderveld tot we uiteindelijk bij camping Zonnetij het Dwingelderveld weer verlieten. Vanaf hier was het echt nog en kwestie van de laatste loodjes, want na Zonnetij volgde snel Lhee en vanaf Lhee zie je Dwingeloo alweer in de verte liggen.
Met Dwingeloo in zicht besloot ik om nog even een stukje achteruit te lopen, even gek doen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten