Vandaag ging Dochterlief, gelijk vanuit school, met een vriendin op pad om cadeautjes te kopen voor de feestvarkens van een feestje later vandaag. Op een bepaald moment ontplofte onze gezins-app. Dochterlief had iets gevonden:
Het bleek een regenboog-eenhoorn van flink formaat te zijn. En jullie zien de stralende ogen van Dochterlief, deze eenhoorn was niet bedoeld voor de feestvarkens. Nee, deze eenhoorn was voor haar.
Nadat ook alle cadeautjes waren aangeschaft moesten Dochterlief en haar vriendin op de fiets naar huis. Dochterlief kon echter niet en haar schooltas en haar gymtas en haar aangeschafte cadeautjes en haar nieuwe eenhoorn meenemen op de fiets, dus haar vriendin ontfermde zich over de eenhoorn. Dochterlief kon daar met moeite mee leven, alleen de gedachte dat ze 's avonds weer naar haar vriendin gebracht zou worden (logistiek rondom het feestje) en dat dan de eenhoorn mee naar huis zou gaan, hield haar op de been. En dat haar vriendin haar goed kent, bleek uit het feit dat Dochterlief tussendoor nog een foto ontving van de eenhoorn.
De Wandelkerel was deze avond chauffeur van zijn zusje en hij kreeg dan ook de verantwoordelijke taak om de eenhoorn, ondertussen Bowie (van rainBOW) gedoopt, mee naar huis te nemen. Dat hij deze taak zeer serieus nam, bleek toen hij, voor hij naar huis reed, een filmpje in de gezins-app plaatste:
Manlief en ik kwamen niet meer bij, maar ook Dochterlief reageerde binnen de kortste keren. En niet alleen zij moest vreselijk lachen, maar ook haar vriendin en de ouders van haar vriendin vonden het filmpje hilarisch. En wat niet goed te zien is in het filmpje, is dat Bowie keurig in de gordel zit.....
Eenmaal thuis bleek dat Bowie nu al een geliefd gezinslid, want de Wandelkerel vond het ook erg gezellig met Bowie op schoot.
En de conclusie van dit verhaal? Die is simpel: #gestoordekinderen
En daar zijn manlief en ik nog trots op ook!!!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten