Vandaag was het tijd voor een Droomdekendag in Almelo. Sinds de laatste keer dat ik daar was geweest had ik niet veel aan mijn Droomdeken gedaan. Ik had even geen lol meer in Droomdekens maken, maar nu begon het toch weer te kriebelen, lekker een dagje achter de naaimachine. Ik ben nog steeds bezig met het patroon Cobble Stones, het streven is om de top vandaag af te krijgen.
Nadat ik in Almelo ben aangekomen, installeer ik mijn naaimachine en leg ik alles wat ik nodig heb netjes klaar. Als dat is gebeurd, is het eerst tijd om lekker bij te kletsen met die en gene. Als dan de dag officieel is geopend, ga ik aan de slag.
Als de show-and-tell begint, ben ik al een mooi eind op weg, maar pas na de show-and-tell kom ik bij het lastigste deel van deze top, zorgen dat de delen goed aan elkaar komen. Om dat goed uit te meten, gebruikte ik de vloer....
Overigens was ik niet de enige die de vloer gebruikte om te kijken hoe het eindresultaat zou kunnen worden. Even afstand nemen en later terugkomen, geeft soms nieuwe inzichten.
De meeste aanwezigen waren al aan het opruimen en inpakken toen ik het laatste naadje naaide. Het lukte me dus net om de top af te krijgen. Eenmaal thuis zette ik het eindresultaat nog even op de foto, daar was in Almelo geen tijd meer voor. Het streven is nu om deze deken voor de volgende dag in Almelo (medio maart) af te hebben.
En dan nu nog een paar prachtige dekens die voorbij kwamen bij de show-and-tell.