Vandaag ging ik alleen op pad, naar de najaarsbijeenkomst van het Nederlands Genootschap van Sint Jacob in Alkmaar. In eerste instantie wilde ik met de trein gaan, maar vanuit het noorden is het ene enorme lange en omslachtige reis, dus uiteindelijk besloot ik om maar met de auto te gaan. Ik was mooi op tijd in Alkmaar en het eindje lopen vanaf de parkeergarage was wel even lekker na de autorit.
Eenmaal in de kerk trof ik Fleur, die vandaag als vrijwilliger haar steentje bijdroeg. Na een dikke knuffel ging ik snel weer verder, want ze had het druk genoeg, er stonden nog veel mensen achter mij in de rij. Ik haalde een bakkie thee, bekeek de kerk en genoot van het geroezemoes om mij heen.
Na de officiële opening startte het dagprogramma, dat bestond uit verschillende workshops waar een ieder zelf een keuze uit had gemaakt. Voor mij begon het met een rondleiding door de Grote Kerk, tegenwoordig een cultureel centrum. Allereerst liet de gids ons de Jacobsschelp aan de buitenkant van een poort zien, dat vond hij voor ons pelgrims toch wel een belangrijk punt. Daarna gingen we de kerk weer in, waar we van alles te horen kregen over dit gebouw. Ik vond het zeer interessant en genoot van de rondleiding.
Na de rondleiding door de kerk stond er voor mij een stadswandeling op het programma, maar voor ik daarheen ging, bezocht ik eerst even de markt op zoek naar een broodje. Ik zou later wel een lunchpakket krijgen, maar ik had nu trek. Gelukkig vond ik een broodje en kon ik vol energie aansluiten bij de stadswandeling.
Ook van de stadswandeling genoot ik. het was alleen erg jammer dat het weer niet zo meewerkte, het regende wisselend hard en zachtjes, maar het werd niet droog.
Na deze rondleiding was het tijd voor de lunch. ik zocht ene plekje in de kerk en genoot van de prachtige ramen tegenover me en het plafond boven me. Het zal er voor anderen vast vreemd uitgezien hebben dat ik naar boven zat te kijken tijdens het eten.
Na de lunch ging ik een wandelstok maken, hierbij kreeg ik gezelschap van Fleur. We bekeken eerst een aantal stokken van de workshopleider, hier zaten heel bijzondere exemplaren bij. In één stok was een complete psalm gebrand. Na een korte uitleg gingen we zelf aan de slag. Zo grappig om te zien hoe iedereen op zijn eigen manier een tak bewerkte. Er was niet genoeg tijd om de complete wandelstok te bewerken, maar het begin was leuk.
De laatste workshop ging over de Camino-blues, een bekend fenomeen voor mij. Het verlangen om weer op pad te gaan en te genieten van het eenvoudige wandelleven. Het was een zeer inspirerende workshop met een zeer enthousiaste workshopleidster.
Na deze workshop was er in de Grote Kerk nog een café Saint Jacques, maar daar bleef ik niet zo lang. Ik werd namelijk door Fleur en haar moeder uitgenodigd om mee te gaan eten. En dat deed ik met plezier. Na een gezellig etentje vertrok ik weer richting huis. Een wandelstok en veel ervaringen rijker.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten