Mar-athon Sneek

Een kort verhaaltje, aangevuld met foto's, meer wordt dit verslag niet. Dit heeft alles te maken met een chronisch tijdgebrek en een flinke achterstand. Die achterstand hoop ik langzaam maar zeker in te lopen. Maar nu naar Sneek.

Ik ging van start met Wandelmams, Angelique en Petra. De Wandelkerel was ook aanwezig, maar hij had een starttijd die 10 minuten later was. Omdat zijn tempo toch hoger ligt dan dat van ons, vond hij het geen probleem om die 10 minuten later te starten. Dat bleek niet onverstandig, want binnen het uur had hij ons ingehaald.

We hebben een heerlijke dag gehad met zijn vieren, met regelmatig contact met de Wandelkerel. Uiteindelijk was hij toch niet zo heel lang voor ons binnen. Hij had, helaas, weer flinke blaren op zijn hielen. Zijn hielbotten steken behoorlijk uit en dat leverde ook nu weer blaren en dus pijn op. Gelukkig hingen zijn crocs weer aan zijn tas, dus het stukje naar het huis van Petra, waar de auto stond, konden de schoenen uit. Bij Petra genoten we van een bord (of twee) heerlijk macaroni, gemaakt door haar man. En zo konden we met een volle maag weer huiswaarts.