Taribush is mij al jaren bekend van het wandelfestival. En tijdens dat wandelfestival had ik al meerdere jaren gezien dat er ook een Kuna Festival is. Omdat de ervaringen met het wandelfestival positief zijn, gingen Dochterlief en ik naar het Kuna Festival. De toegang zag er al zeer gezellig uit.
Eenmaal binnen besloten we om eerst maar eens een rondje te lopen, niet wetend waar we moesten beginnen. En dan blijkt dat we toch niet helemaal in de wieg zijn gelegd voor toekijken. Voor we het wisten liepen we met geverfde voetzolen over een papieren loper.
Omdat we als één van de eersten over de loper gingen, kwamen we later op de dag nog eens terug om te kijken hoe de loper er nu uitzag. Dat was al weer heel anders.
We keken onze ogen uit. Er was zoveel te zien en te beleven.
Natuurlijk gingen we ook zelf aan de slag. We maakten een monstersteen, om nachtmerries te verjagen, en we maakten een sfeerlichtje. Heerlijk om zo bezig te zijn. Wat mij erg opviel was dat er weinig ouders meededen met deze activiteiten. De kinderen gingen aan de knutsel en de ouders stonden er achter. Vaak met de nodige ongeduld. Jammer, want zelf meedoen is zo leuk.
Natuurlijk zorgden we ook voor de inwendige mens.
Om een uur of 6 waren we het zat, maar toen we op het programma keken, zagen we voor de avond ook nog een heleboel leuke activiteiten. Voor volgend jaar zetten we dit festival in ieder geval weer in de agenda. We hebben dit jaar geen voorstelling gezien en al die avondactiviteiten lijken ons ook super.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten