Kunjst, met een grote K!!!

Voor het eerst in lange tijd stonden er voor deze zaterdag geen afspraken. Geen wandelingen, hoewel de SWOS-wandeling wel lokte, geen voetbal, geen hockey, geen boodschappen, geen klussen, helemaal niets. Nou ja, bijna niets. Vanavond werden we verwacht op de verjaardag van een vriend, maar gezien de weersomstandigheden hebben we vanmiddag in goed overleg besloten dat we thuis bleven. We zijn erg zuinig op elkaar. Maar voordat dat besluit viel, was de stemming hier in huis al loom. We hoefden niets, we wilden niets en we verlangden niets. Gewoon thuis zijn met zijn vieren was genoeg, voorlopig.

Want uiteindelijk zoekt Dochterlief toch wel weer de één of andere uitdaging. In eerste instantie wilden wij samen gaan schaatsen, maar toen het begon te sneeuwen, lieten we dat, voor vandaag, plan varen. Wij gaan binnenkort wel naar Thialf. Maar dan..... Dan wil dat meisje gewoon iets doen. en dat werd schilderen. "Mam, heb je nog doeken liggen?" Nou die bleken er nog te zijn. En dus werd het zeil op de tafel gelegd, de verf en de kwasten tevoorschijn gehaald en ging ze los.

Na korte tijd sloot haar broer zich aan. En omdat hij zich zelden laat verleiden tot creatieve uitingen buiten de verplichte nummers (lees tekenen op school), werd deze actie door mij van harte toegejuicht.

Uiteindelijk werden de schatjes zo enthousiast dat er vijf schilderijen werden opgeleverd. En na het schilderen ruimden ze alles op, zonder dat er wij er iets over hoefden te zeggen en ook nog eens zonder ruzie. Ik denk dat deze zaterdag hoog in de top 10 van perfecte zaterdagen komt te staan.....