Beugelbekkie

Vandaag was het dan zover. Het Wandelmannetje kreeg zijn beugel. Om 10 uur haalde ik hem van school, zodat hij thuis zijn tanden nog even goed kon poetsen voor we naar de orthodontist vertrokken. In de wachtkamer maakte ik nog snel een foto van zijn beugelloze tanden, tenslotte moeten we straks wel goed vergelijkingsmateriaal hebben.

We hoefden niet zo lang te wachten en al snel zat hij in de stoel. Samen met de orthodontist bekeek hij wat er zoal op het tafeltje lag en wat er dus allemaal in zijn mond terecht zou komen.

Eerst werden zijn tanden nog een keer goed schoongemaakt. En vervolgens werden de slotjes één voor één op zijn tanden en kiezen geplaatst. Nu is lang stilliggen voor het Wandelmannetje erg lastig, maar hij hield zich goed. Het vervelendste vond hij wel dat hij niet kon praten, want ook dat doet hij graag.

Na ruim een uur in de stoel te hebben gelegen, mocht hij er even uit. Alle slotjes waren bevestigd en hij kon weer even in model komen. Vooral zijn nek en schouders waren erg stijf.

Toch moest hij even later de stoel weer even in, want het draadje moest ook nog vastgemaakt worden. En helaas voor hem, moesten er ook nog turbo's geplaatst worden. Turbo's????? Ja, zo heten die dingen. Dat zijn blokjes die achterop zijn voortanden worden geplakt om te voorkomen dat hij met zijn voortanden op de slotjes op zijn ondertanden bijt. Zodra de tanden enigszins in model staan, kunnen deze weg. En daar is het Wandelmannetje erg blij mee, want hij vindt het ondingen.

Om 12 uur verlieten we de praktijk. Een broodje eten bleek onmogelijk en toen knapte ook nog één van de turbo's weer af. Naar school lukte niet, alles in zijn mond deed zeer en toen moesten we ook nog weer terug naar de orthodontist voor een nieuwe turbo.

Al met al is het en dag die het wandelmannetje het liefst snel vergeet.......